«Ποτέ δεν επιθύμησα να γίνω αρεστός στους πολλούς. Αφ' ενός, δεν κάθισα να μάθω τι αρέσει στους πολ

«Ποτέ δεν επιθύμησα να γίνω αρεστός στους πολλούς. Αφ' ενός, δεν κάθισα να μάθω τι αρέσει στους πολ
«Ποτέ δεν επιθύμησα να γίνω αρεστός στους πολλούς. Αφ' ενός, δεν κάθισα να μάθω τι αρέσει στους πολλούς·κι αφ' ετέρου, τα όσα ήξερα εγώ βρίσκονταν μακριά από τη δική τους αντίληψη». Επίκουρος: (341 π.Χ. - 270 π.Χ.)

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Ἕλληνες, μὴν φοβᾶστε τίποτα!!!

Δὲν μπορεῖ ΚΑΝΕΙΣ νὰ μᾶς καταβάλλῃ καὶ νὰ μᾶς νικήσῃ.
Θὰ ἔπρεπε νὰ τὸ ἔχουμε ἀντιληφθεῖ πρὸ καιροῦ. Τόση λύσσα… Τόση ἐπίθεσις… Τόση προσπάθεια χειραγωγήσεως… Γιατί; Μήπως γιατί κάποιοι παίζουν τὰ τελευταῖα τους χαρτιά; Μήπως βλέπουν κάτι ποὺ ἐμεῖς ἀκόμη ἀδυνατοῦμε νὰ πιστέψουμε;
Ὅλα μαζί… Ὅλοι μαζί… Ὅλοι κατά μας…
Καὶ ξαφνικὰ ἀπὸ κάθε ἄκρη τοῦ πλανήτου ἐμφανίζονται «φιλέλληνες». Οἱ νέοι μας καθοδηγητές; Ὄχι… Τὰ νέα φερέφωνα… Τὰ φερέφωνα μίας παλαιᾶς τάξεως ποὺ μεταμορφώνεται σὲ νέα, ἀλλάζοντας προσωπεῖα. Γιατί ὅμως τώρα; Τώρα ποὺ ὑποτίθεται πὼς ὅλος ὁ πλανήτης τὰ ἔχει μαζί μας; Ποὺ εἴμαστε ἡ ἀρχή τοῦ τέλους τῆς κάθε οἰκονομικῆς ἰσορροπίας; Τί ἄλλαξε; Γίναμε ξαφνικὰ ἄνθρωποι ἀπὸ ῥουφῆκτρες;
Τίποτα δὲν ἄλλαξε… Ὑπάρχουν κανόνες στὰ παιχνίδια. Κάποιοι πρέπει νὰ παίζουν τοὺς καλούς καὶ κάποιοι τοὺς κακούς. Οἰ κακοί ἔπαιξαν τὸν ῥόλο τους. Τώρα ἀναλαμβάνουν οἱ ἄλλοι. Αὐτοὶ ποὺ θὰ μᾶς προσεταιριστοῦν γιὰ νὰ προσπαθήσουν ἐκ νέου νὰ μᾶς χειραγωγήσουν. Ἕλληνες, μὴν σᾶς καλοπιάνουν. Μὴν σᾶς πείσουν. Δὲν τοὺς χρειαζόμαστε. Μποροῦμε καὶ μόνοι μας.
Ἕλληνες, μὴν φοβᾶστε τίποτα. Ἔχουμε κάτι μοναδικό ποὺ δὲν μποροῦν νὰ τὸ καταβάλλουν. Δὲν μποροῦν νὰ τὸ νικήσουν. Αὐτοὶ τὸ ξέρουν. Ἐμεῖς πρέπει νὰ τὸ συνειδητοποιήσουμε. Αὐτὸ τρέμουν. Τὴν ἐπίγνωσι.
Ἕλληνες. Κρατῆστε τὴν καρδιά σας γεμάτη Ἑλλάδα. Κρατῆστε τὴν καρδιά σας γεμάτη φῶς. Γεμάτη θάλασσα. Γεμάτη ἀέρα. Τίποτα καὶ κανεῖς δὲν μποροῦν νὰ μας νικήσουν. ΚΑΝΕΙΣ!!!
Θὰ προσπαθήσουν τόσοι καὶ τόσοι νὰ μᾶς πείσουν γιὰ τὴν ἀδυναμία μας. Θὰ πασχίσουν νὰ μᾶς καταστήσουν ἀδυνάμους καὶ ἀνικάνους. Θὰ κάνουν τὰ πάντα γιὰ νὰ μὴν μπορέσουμε νὰ δοῦμε ποιοί εἴμαστε.
Ἀλλὰ αὐτοί ξέρουν πὼς μόνον ἐμεῖς μποροῦμε νὰ τοὺς ἀνατρέψουμε καὶ νὰ τοὺς νικήσουμε. Ἀρκεῖ νὰ τὸ πιστέψουμε. Καὶ τότε δὲν μπορεῖ κανεῖς νὰ μᾶς σταματήσῃ.
Ἕλληνες. Μὴν φοβᾶστε τίποτα. Τώρα ξεκινᾶμε! Κι ἔχουμε δρόμο ἐμπρός μας μακρύ. Ἀλλά ὠραῖο δρόμο. Δρόμο μὲ ἀρώματα ἐλευθερίας.

Φιλονόη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου