«Ποτέ δεν επιθύμησα να γίνω αρεστός στους πολλούς. Αφ' ενός, δεν κάθισα να μάθω τι αρέσει στους πολ

«Ποτέ δεν επιθύμησα να γίνω αρεστός στους πολλούς. Αφ' ενός, δεν κάθισα να μάθω τι αρέσει στους πολ
«Ποτέ δεν επιθύμησα να γίνω αρεστός στους πολλούς. Αφ' ενός, δεν κάθισα να μάθω τι αρέσει στους πολλούς·κι αφ' ετέρου, τα όσα ήξερα εγώ βρίσκονταν μακριά από τη δική τους αντίληψη». Επίκουρος: (341 π.Χ. - 270 π.Χ.)

Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

EIΣ ΑΘΗΝΑ ΠΑΛΛΑΔΑ ....




‎''ΓΛΑΥΚΩΠΙΣ,ΝΟΗΣΗ ΘΕΟΥ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ κι αφού κατάφερα και σε είδα ίσως υπάρχει ακόμη ελπίδα, ίσως τελικώς τα πάντα να μην έχουνε χαθεί......
---------------------------------------------
           Αναγεννήθηκα σαν τον Φοίνικα μέσα απ την τέφρα μου, ρέει ο ΙΧΩΡ μέσα σε κάθε φλέβα μου, μαύρα πέπλα που μου εμπόδιζαν την αληθινή όραση του καλού σκίζονται και χάνονται από εμπρός μου. Άλλαξε εντός μου ο ρυθμός ...του κόσμου. Το μυαλό μου ΔΙΑΥΓΕΣ. Βγάζουνε άναρθρες κραυγές πνεύματα κακά και χάνονται στο λυκαυγές .ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΩ, το μήνυμα είναι το ξύπνημα. Σβήνονται στίγματα αίματος που χάρασσαν την ψυχή μου ανεξίτηλα, βλέπω ποια είναι τα αληθινά και ποια τα κίβδηλα, μετά από τόσους χρόνους περιπλανήσεων ασκόπων σε ανηλίους δαιδαλώδεις διαδρόμους του λαβυρίνθου….
           Και επιτέλους!!!ΓΛΑΥΚΩΠΙΣ,ΝΟΗΣΗ ΘΕΟΥ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ κι αφού κατάφερα και σε είδα ίσως υπάρχει ακόμη ελπίδα, ίσως τελικώς τα πάντα να μην έχουνε χαθεί, είναι στα βάθη της καρδιάς μου των ματιών σου η βολή.
           Την είδα να σκίζει τα σύννεφα σαν λεπίδα, να δίνει φως, σαν να είναι μες στην καταιγίδα κεραυνός, απ το κεφάλι του ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΤΕΡΑ, λάμψη ψηλά στον αέρα, κάνει την νύχτα μέρα. Και είδα μες στα πόδια μου να μπλέκονται φίδια, να θέλουν να με θάψουν μες στη Γη μου την ίδια, να με κρατάνε δεμένο κι αναγκασμένο να ζήσω φυλακισμένος για πάντα στον λωτοφάγων την νήσο.
Και είδα μια Κόρη με δόρυ κι ασπίδα, Θεια Πνοή ήρθε να αλλάξει στην ζωή μου σελίδα, να με σηκώσει απ το χώμα και να με πάρει ψηλά!!! Εκείνη που έμαθε τον ΔΑΙΔΑΛΟ ΝΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΦΤΕΡΑ.Την είδα να σκίζει το σήμερα σαν ελπίδα, να δίνει φως σαν να είναι μες στο πουθενά προορισμός, σαν οδηγός σαν αδελφή σαν μητέρα. Γέννηση νέου αστέρα. Κάνει την νύχτα μέρα.
‎''ΓΛΑΥΚΩΠΙΣ,ΝΟΗΣΗ ΘΕΟΥ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ κι αφού κατάφερα και σε είδα ίσως υπάρχει ακόμη ελπίδα, ίσως τελικώς τα πάντα να μην έχουνε χαθεί......
---------------------------------------------
            Αναγεννήθηκα σαν τον Φοίνικα μέσα απ την τέφρα μου, ρέει ο ΙΧΩΡ μέσα σε κάθε φλέβα μου, μαύρα πέπλα που μου εμπόδιζαν την αληθινή όραση του καλού σκίζονται και χάνονται από εμπρός μου. Άλλαξε εντός μου ο ρυθμός ...του κόσμου. Το μυαλό μου ΔΙΑΥΓΕΣ. Βγάζουνε άναρθρες κραυγές πνεύματα κακά και χάνονται στο λυκαυγές .ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΩ, το μήνυμα είναι το ξύπνημα. Σβήνονται στίγματα αίματος που χάρασσαν την ψυχή μου ανεξίτηλα, βλέπω ποια είναι τα αληθινά και ποια τα κίβδηλα, μετά από τόσους χρόνους περιπλανήσεων ασκόπων σε ανηλίους δαιδαλώδεις διαδρόμους του λαβυρίνθου….
           Και επιτέλους!!!ΓΛΑΥΚΩΠΙΣ,ΝΟΗΣΗ ΘΕΟΥ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ κι αφού κατάφερα και σε είδα ίσως υπάρχει ακόμη ελπίδα, ίσως τελικώς τα πάντα να μην έχουνε χαθεί, είναι στα βάθη της καρδιάς μου των ματιών σου η βολή.
           Την είδα να σκίζει τα σύννεφα σαν λεπίδα, να δίνει φως, σαν να είναι μες στην καταιγίδα κεραυνός, απ το κεφάλι του ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΤΕΡΑ, λάμψη ψηλά στον αέρα, κάνει την νύχτα μέρα. Και είδα μες στα πόδια μου να μπλέκονται φίδια, να θέλουν να με θάψουν μες στη Γη μου την ίδια, να με κρατάνε δεμένο κι αναγκασμένο να ζήσω φυλακισμένος για πάντα στον λωτοφάγων την νήσο.
Και είδα μια Κόρη με δόρυ κι ασπίδα, Θεια Πνοή ήρθε να αλλάξει στην ζωή μου σελίδα, να με σηκώσει απ το χώμα και να με πάρει ψηλά!!! Εκείνη που έμαθε τον ΔΑΙΔΑΛΟ ΝΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΦΤΕΡΑ.Την είδα να σκίζει το σήμερα σαν ελπίδα, να δίνει φως σαν να είναι μες στο πουθενά προορισμός, σαν οδηγός σαν αδελφή σαν μητέρα. Γέννηση νέου αστέρα. Κάνει την νύχτα μέρα.


ΠΗΓΗ: Μύρωνας Μίγγος (Facebook)


1 σχόλιο:

  1. ΑΡΤΕΜΗΣ / ΕΥΘΥΜΗΣ
    ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ''ΕΙΣ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ''

    ΑπάντησηΔιαγραφή