ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Η Αλήθεια δε μεταδίδεται με λέξεις.
Η Αλήθεια δεν έχει ανάγκη από αξιώματα κι ούτε αξιώνει τίποτα από κανένα. Απλά αγαπά και μέσα από την αγάπη μεταμορφώνει.
Όταν λέει κανείς την Αλήθεια δεν έχει και πολλά να πει. Γίνεται ολοένα και πιο σιωπηλός.

Δεν μπορείς να φτάσεις στην Αλήθεια δι’ αντιπροσώπου, δανειζόμενος γνώσεις.

Η Αλήθεια είναι μια εσωτερική διεργασία που πρέπει να βιωθεί.

Η Αλήθεια δε μπορεί να είναι υποκειμενική, δική σου ή δική μου, χριστιανική ή ισλαμική, ελληνική ή ινδική. Η Αλήθεια είναι σαν τον ανοιχτό ουρανό: είναι για όλους και είναι μία.
Αν δε φτάσει κανείς στην Αλήθεια δε μπορεί να γευτεί την πραγματική Ευτυχία.
Θα γνωρίσετε την Αλήθεια, και η Αλήθεια θα σας ελευθερώσει.

Η γνώση της Αλήθειας είναι το υπέρτατο ιδανικό του ανθρώπου.

Η Αλήθεια είναι η ανώτερη Θρησκεία.

Η Αλήθεια από δεύτερο χέρι είναι ψέμα που γίνεται φυλακή και δεσμά. Δεν υπάρχει Αλήθεια από δεύτερο χέρι.

Η άρνηση της Αλήθειας γεμίζει τον άνθρωπο με παραισθήσεις.

Όταν ο νους είναι γεμάτος από αυταπάτες, δεν υπάρχει χώρος για την Αλήθεια.

Για να κατέβει η Αλήθεια στον άνθρωπο πρέπει πρώτα να γίνει ένα άδειο “όχημα” ώστε να υποδεχτεί τον υψηλό "επισκέπτη" που έρχεται.

Ο μόνος τρόπος για να γνωρίσει ο άνθρωπος την Αλήθεια είναι να μην υπολογίζει σε ενδεχόμενο κέρδος που μπορεί να του φέρει.

Μόνο η Αλήθεια είναι αιώνια.

Η Αλήθεια πορεύεται μόνη.

Η Αλήθεια δε γνωρίζει ούτε αμφιβολία ούτε φόβο.

Η Αλήθεια δε γίνεται αντιληπτή από εκείνους που περιορίζουν τη γνώση τους στα εξωτερικά φαινόμενα τα οποία αντιλαμβάνονται με τις πέντε αισθήσεις.

Η γνώση της Αλήθειας είναι ένα μακρύ ταξίδι που διαρκεί όσο και η ζωή.

Όταν κάποιος κυριαρχείται από ιδεολογικό φανατισμό κι από το συναίσθημα, τότε δε μπορεί να συλλάβει την Αλήθεια.

Όταν ο άνθρωπος καταφέρει να συντονιστεί με την αρμονία του Νόμου του “Όντος”, τότε θα είναι σε θέση να συνειδητοποιήσει την ομορφιά της Αλήθειας.

Μόνο ο άνθρωπος που έχει συνειδητοποιήσει την Αλήθεια μπορεί να είναι εντελώς ελεύθερος.

Είναι δύσκολο να ζει κανείς με την Αλήθεια κι εύκολο να ζει με τα ψέματα.

Μια ταραγμένη ψυχή δε μπορεί ν’ αντιληφθεί την Αλήθεια.

Το υψηλότερο δυνατό στάδιο συνείδησης είναι η απόλυτη συνειδητοποίηση της Αλήθειας.

Τα μεγαλύτερα εμπόδια για την πρόοδο του ανθρώπου είναι η άγνοια της Αλήθειας για τη φύση του Θεού και η άγνοια της Αλήθειας για τη φύση του ανθρώπου.

Όταν ο άνθρωπος συνειδητοποιήσει την ενότητα του συνόλου, ξεπερνώντας την αυταπάτη του διαχωρισμού, τότε θα μπορέσει να συλλάβει την Αλήθεια.





Η Αλήθεια δε μπορεί να συλληφθεί μόνο με τις προσπάθειες του νου. Χρειάζεται να συνεργαστεί και η ψυχή.

Η Αλήθεια είναι ο Σωτήρας του ανθρώπου, ενώ η άγνοιά της είναι η καταδίκη του.

Λέγε την Αλήθεια χωρίς να νοιάζεσαι αν σε καταλαβαίνουν.

Η Αλήθεια είναι ένας άγνωστος που έρχεται χωρίς προειδοποίηση.

Για να ψηλαφήσει κανείς την Αλήθεια πρέπει να εξαπλώσει τα αισθητήριά του μέχρι την περιοχή του Πνεύματος.

Όταν ο εσωτερικός άνθρωπος ξυπνήσει τότε εκπέμπει το φως της Αλήθειας που φωτίζει το νου.

Ο φιλόσοφος που δεν ψάχνει μέσα του για την Αλήθεια, αλλά προσπαθεί να τη συλλάβει μόνο με τη λογική, μπορεί να την πλησιάσει μόνο μέχρις ενός σημείου.

Όπου έχει αποκαλυφθεί η Αλήθεια δεν υπάρχουν γνώμες.

Θα χρειαστεί να υποφέρεις για την Αλήθεια. Όμως αυτός ο πόνος είναι αναγκαίος.

Ο αναζητητής της Αλήθειας δεν αποκαρδιώνεται. Αδιάκοπα ψάχνει, υπομένει και ελπίζει. Όταν το Εγώ απουσιάζει, ο άνθρωπος γίνεται καθρέπτης μέσα στον οποίο καθρεπτίζεται ανεμπόδιστα η ΥΠΑΡΞΗ, δηλαδή η Αλήθεια.

Ο αληθινός Λόγος ζει μέσα στον κάθε άνθρωπο, κι από κει το φως της Αλήθειας λάμπει και στέλνει την ουράνια επίδρασή του σε όποιους έχουν τις πόρτες και τα παράθυρα της ψυχής ανοιχτά για να τη δεχτούν.

Μόνο ο ανόητος πιστεύει ότι γνωρίζει όλη την Αλήθεια. Εκείνο που είναι πραγματικά γνωστό σε σχέση μ’ εκείνο που παραμένει άγνωστο είναι σαν κόκκος άμμου στην απέραντη παραλία του ωκεανού.

Όσο ο άνθρωπος πιστεύει σ’ έναν προσωπικό υπερκόσμιο Θεό, που θυμώνει, εξευμενίζεται, πείθεται και καλμάρει από τον αδαή άνθρωπο, σ’ ένα Θεό που άλλους ευνοεί και άλλους τιμωρεί, τόσο θα φυλακίζει τον εαυτό του στα δεσμά της άγνοιας και ο νους του θα είναι κλειστός στο φως της Αλήθειας.
Το ασυγχώρητο αμάρτημα του ανθρώπου είναι να απωθήσει με τη θέλησή του και εν γνώσει του την πνευματική Αλήθεια όταν εκδηλωθεί στην καρδιά του.



ΕΛ.Α