ΘΗΣΕΩΣ ....Συνέχεια...

ΘΗΣΕΑ.....ΓΙΑΤΙ  ΕΓΙΝΕΣ ΗΡΩΑΣ;

(η ΣΥΝΕΧΕΙΑ.....και το τελευταίο άρθρο περί Θησέως) ....όσοι επιθυμούν μπορούν να μελετήσουν και τα προηγούμενα κείμενα με τη σειρά...για να έχουν μία ολοκληρωμένη εικόνα....)

ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΕΧΑΣΑ....κι επαναφέρω και πάλι το ερώτημα:

Γιατί οι ΑΘΛΟΙ του ΘΗΣΕΑ είναι έξι;

ΑΔΕΛΦΙΑ.....το ερώτημα τούτο έχει να κάμει με τον αριθμό έξι(6)-ς-στίγμα.....διότι είναι ο αριθμός της ΨΥΧΗΣ.

Οπότε παρακολουθώντας την ΠΟΡΕΙΑ του ΘΗΣΕΑ αντιλαμβανόμαστε ότι είναι μία ΠΟΡΕΙΑ ΨΥΧΗΣ.....την οποία οφείλουμε να ομοιάσουμε κάνοντας ΑΘΛΟΥΣ.

Η διαφορά με τον ΗΡΑΚΛΗ είναι ότι ο ΘΗΣΕΑΣ είπαμε συναντά ανθρώπους και όχι τέρατα. Οι ληστές ενσυνείδητα επιλέγουν τη ληστεία για την τρέχουσα ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ τους.

Εκείνο που διακρίνει τον ΘΗΣΕΑ είναι το ΗΘΟΣ, ενώ οι ΛΗΣΤΕΣ ενδεικτικά παίρνουν τη θέση δράσης στις ΨΥΧΕΣ των περαστικών. Οπότε τα ονόματα των ληστών προσδιορίζουν ταυτόχρονα και την ταυτότητά τους.

Η δε ΠΟΡΕΙΑ του ΘΗΣΕΑ  (ανοδική) από το Νότο προς το Βορρά έχει τη συμβολική της σημασία, όπως ακριβώς το πράττει και ο Ήλιος καθημερινά. Έτσι καθώς ο ΘΗΣΕΑΣ εξοντώνει τους ληστές συμβαδίζει σε σταδιακή ημερησία αύξηση του Φωτός....ξεκινώντας από τον αστερισμό του Αιγόκερο...στον αστερισμό του Καρκίνου....επιτελώντας την κάθαρση της ΨΥΧΗΣ.

Έτσι οι έξι(6) εσωτερικοί ληστές εξοντώνουν την ΨΥΧΗ και την επαναφέρουν στην εξευτελιστική ΕΠΑΝΕΣΑΡΚΩΣΗ. Οπότε από την Τροιζήνα πηγαίνοντας στην Αθήνα...ο ΘΗΣΕΑΣ ανερχόμενος με τους ΑΘΛΟΥΣ του.....οδεύει στο ΦΩΣ και αναλαμβάνει την ΚΑΘΑΡΣΗ της ΨΥΧΗΣ του, φονεύοντας τους ΛΗΣΤΕΣ.

Και επειδή το μυαλό σας....ίσως πάει αλλού...προκαταβολικά σας γράφω ότι οι ληστές της Ψυχής μας βρίσκονται εντός μας...μέσα μας και εκδηλώνονται μέσω των ονομάτων των αντίστοιχων ληστών που αντιμετωπίζει ο ΘΗΣΕΑΣ:

1)    Ο ΠΕΡΙΦΗΤΗΣ συμβολίζει την υπερφίαλη αλαζονεία μας και την αυτοπροβολή μας...με την οποία πολλές φορές καβαλάμε το καλάμι....

2)    Ο ΣΙΝΙΣ συμβολίζει τη διχασμένη προσωπικότητα μας, και πολλές φορές ψάχνουμε την χαμένη μας ταυτότητα...

3)    Η ΦΑΙΑ συμβολίζει την ακολασία μας, δεμένοι στην υλική μας σάρκα και την ηδονή....διχάζοντας την Ψυχή μας....

4)    Ο ΣΚΕΙΡΩΝ συμβολίζει τον εξευτελισμό και την υποδούλωση που δεχόμεθα...και ιδιαίτερα αυτή την περίοδο αντιμετωπίζοντας πολύ παθητικά τα δρώμενα της ζωής μας...

5)    Ο ΚΕΡΚΥΩΝ συμβολίζει την εξόντωση της Ψυχής μέσου του υλικού σώματος...

6)    Ο ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΗΣ συμβολίζει την ελαστικότητα της συνείδησής μας...

Αν λοιπόν ΑΔΕΛΦΙΑ....στην κάθε ΕΝ-ΣΑΡΚΩΣΗ...εδώ στη ΓΑΙΑ....αδυνατούμε να βγάλουμε «φτερά»...τότε οι έξι(6) εσωτερικοί ληστές οδηγούν την Ψυχή μας στις επαναλαμβανόμενες ΕΠΑΝΕΣΑΡΚΩΣΕΙΣ.

Αν δεν εξοντώσουμε τους ΛΗΣΤΕΣ.....δεν μπορούμε να πάμε παραπέρα οπότε ΑΔΕΛΦΙΑ....ο συμβολισμός του μύθου περί του Λαβύρινθου με το τέρας Μινώταυρο...παραδίδει σε ΕΜΑΣ τους ΕΛΛΗΝΕΣ ένα βήμα πριν το ΔΙΑ-ΛΟΓΙΣΜΟ μας, ώστε να προετοιμαστούμε εσωτερικά(ΕΣΩ-ΕΑΥΤΟΣ) με τα εξής επτά(7) εργαλεία-σύμβολα:

1)    Ο Λαβύρινθος...είναι ο ΝΟΥΣ μας.

2)    Η «Αγαθίδα»....δηλαδή το κουβάρι του μίτου-νήματος που οφείλουμε σταθερά και όχι διακοπτόμενα να αποδίδουμε ορθά τις συγκεντρωμένες σκέψεις και τους συλλογισμούς μας. Γι’ αυτό και λέμε αν κοπεί το κουβάρι...την έβαψες....

3)    Η Αριάδνη όπου συμβολίζει την πολύ αγνή ΨΥΧΗ....

4)    Ο Θησέας ο οποίος θητεύει στον Λαβύρινθο ...δηλαδή γίνεται μαθητής...μαθητεύει....

5)    Το κέντρο (Κ-ΕΝ-ΤΡΟΝ) του Λαβύρινθου είναι ο πραγματικός μας και μοναδικός μας ΣΤΟΧΟΣ του Δια-λογισμού μας....

6)    Ο Μινώταυρος παίρνει τη θέση του Μυσταγωγού στον Έσω μας Εαυτό.....

7)    Τους επτά(7) νέους και νέες...όπου χάρη των οποίων πραγματοποιείται ο άθλος του Θησέα...ως κίνητρο....

Έτσι όταν εξετάζουμε τις ανθρώπινες πράξεις...ρίχνουμε μια ματιά...στο κίνητρο. Εδώ το κίνητρο έρχεται έξωθεν με τον ήρωα ΘΗΣΕΑ να φθάνει στο όριο του....στα άκρα της αυτοθυσίας. Οπότε η ΨΥΧΗ πραγματοποιεί την ΑΦΥΠΝΙΣΗ της....από την δυνατή ΚΡΑΥΓΗ βοήθειας την οποία εκπέμπει ο ΑΛΛΟΣ ή οι ΑΛΛΟΙ.

Ο ΘΗΣΕΑΣ κινητοποιείται μπαίνοντας στην ΕΙΣΟΔΟ του Λαβύρινθου....δηλαδή του Νου μας, όπου η πορεία του εντός....μας δείχνει την αυτοεξέλιξη και τον ατομικό μας ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ που είναι ακριβώς και το ζητούμενο της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ...όχι χάρη του Εαυτού μας....αλλά για χάρη των ΑΛΛΩΝ.

Οπότε βλέπουμε ότι είναι διττή η ανάγκη ολοκλήρωσης της Ψυχής του Έλληνα....γιατί ακριβώς κινητοποιείται μ’ αυτόν τον τρόπο ολόκληρος ο ΨΥΧΟΝΟΗΤΙΚΟΣ μας ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ....στον οποίον συμμετέχει ενεργά και η φυσική κίνηση του σώματός μας.

Οπότε για να μιλήσουμε για την Ουσία του πράγματος....μιας και πολλές φορές «τζαμπουνάμε» τη λέξη ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ....αλλά δεν έχουμε κατανοήσει πλήρως ότι για να γίνουμε ΦΙΛΟΙ της ΣΟΦΙΑΣ....οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πρώτα ποιος είναι ο σκοπός της ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ.

Ο σκοπός της ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ.....Αδέλφια....είναι η ΚΑΘΑΡΣΗ και η άμεση ΒΕΛΤΙΩΣΗ του ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ....μέσω του «γνώθι σαυτόν», όπου μέσω της Μαιευτικής-Διαλεκτικής...επιτυγχάνεται η βελτίωση των άλλων....με την ΚΑΘΑΡΣΗ. Για να το πω πιο απλά.....το να αντιμετωπίσεις το (κακό)...οφείλεις ΕΣΥ ο ΙΔΙΟΣ να είσαι πρώτα ΚΑΘΑΡΟΣ, ΑΓΝΟΣ, ΑΜΟΛΥΝΤΟΣ.

Σας ακούω πολλές φορές να κράζετε τους άλλους συνανθρώπους σας...λέγοντας τους να σηκωθούν από τους καναπέδες και να αντιδράσουν...κι βλέπουμε ότι η μεγάλη μερίδα των ανθρώπων να μην αντιδρά....όπως θάπρεπε και μπαίνει το ερώτημα...γιατί τόση παθητικότητα; Φυσικά οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί και προς έρευνα...γιατί έτσι κι αλλιώς....πάψαμε να θυμίζουμε κάτι από την ΑΝΔΡΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ. Αλλά αναρωτιέμαι...μήπως τελευταία χρόνια ο καθένας μας έπαιζε το «παιχνίδι» της ζωής....ένα βρώμικο «παιχνίδι» όπου  πολλές φορές δώσαμε πατήματα και εκμεταλλευόμενοι πότε σε προσωπικό επίπεδο συμφέροντος....να έχουμε τώρα και ενοχές....μιας και αν είσαι μέσα στον «υλικό» βούρκο...θα είσαι κι εσύ λερωμένος....δεν γίνεται αλλιώς ΑΔΕΛΦΙΑ....οπότε η παθητικότητά μας αυτή ....δείχνει ότι δεν είμαστε ΚΑΘΑΡΟΙ....και για να αποτινάξουμε τη λάσπη από επάνω μας....θα χρειασθούμε ένα γερό ντουζ-πλύσιμο ....μια τέτοια ΚΑΘΑΡΣΗ....η οποία θα αρχίσει πρώτα από τον ΕΑΥΤΟ μας....όπου χρειάζεται να τον απολυμάνουμε από τα ρυπαρά....που έχουμε μαζέψει πάνω μας...κι ας ΜΗΝ περιμένουμε από τους ΑΛΛΟΥΣ να μας ΣΩΣΟΥΝ....και μιλάωσε....όλα τα επίπεδα. Ο καθένας με την ευθύνη που του αναλογεί....να πάρει και το ανάλογο μερίδιο-φορτίο πάνω του...και να δει κατάφατσα τον ΕΑΥΤΟ του και όλες τις μαλαγανιές.....και τις κουτοπονηριές να τις αφήσει στην άκρη. Μερικοί τελευταία.....ψάχνουν απελπισμένα έναν Λυτρωτή...έναν Σωτήρα για να μας σώσει από την οικονομική δίνη...που εσκεμμέν...μας έχει περιέλθει στις πλάτες μας....κι ο κάθε νυξ....Ψώρρας κλπ ας σώσει πνευματικά πρώτα το τομάρι του....τον εαυτό του...γιατί είναι θέμα ζωής...ΥΠΑΡΞΗΣ...αφού το ΠΡΟΤΥΠΟ του Νεοέλληνος που ζει εδώ και τόσα χρόνια κοιμισμένο....κι αποχαυνωμένο...από τη λήθη...εν τούτοις το υποσυνείδητο μας...προσπαθεί να μας ξυπνήσει...και να μας αφυπνίσει.....ενώ εμείς το χαντακώνουμε ακόμη πιο βαθιά....και ψάχνουμε μέσω άλλων ΣΩΤΗΡΕΣ....δημιουργώντας τυμπανοκρουσίες και φανφαρόνικες δηλώσεις υποστήριξης...για το κάθε επίδοξο...επιβήτορα....που μας καπηλεύεται...και που τόσα χρόνια το είδαμε το ΕΡΓΟ.....να ξαναπαίζεται ....σ’ αυτήν την έρμη....χώρα.

Αυτό είναι ΑΔΕΛΦΙΑ...το «ένδον» της Ελληνικής Ψυχής; Απορώ....!!!

Αν δεν καθίσουμε πραγματικά με ΟΥΣΙΑ....να συλλογιστούμε ατομικά και ομαδικά...τότε και πάλι θα σερνόμαστε καπελωμένοι....και τα επόμενα χρόνια. Μην ξεχνάτε ότι βοηθήσαμε με τον τρόπο μας...στη σπορά....είτε κουβαλώντας τους σπόρους....είτε ποτίζοντας τους...είτε οργώνοντας το χωράφι....κλπ και τώρα.....που είδαμε ότι το «φρούτο» είναι ξινό.....και αρμυρό από (οικονομική άποψη)...μας κακοφαίνεται. Ξεχνάμε ότι πριν μερικά χρόνια...κάποιοι από εμάς τους Νεοέλληνες...ζούσαμε σε «νιρβάνα»...αφού μόνον η διασκέδαση μας ενδιέφερε και όλο τρελίτσα και χαρά...και δώστου επίδειξη...μεγαλομανίας...κι όταν άρχισαν να μας τα παίρνουν όλα πίσω...μας κακοφάνηκε...μιας και μόνον έχουμε ΕΠΕΝΔΥΣΕΙ....μόνον στα ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ. Δεν άκουσα κάποιους να μιλάνε για ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ...αλλά μόνον αν θα έχουν λεφτά....τους καίει...!!!

ΑΔΕΛΦΙΑ....αν δεν σπείρουμε εξ ΑΡΧΗΣ....και εάν δεν φροντίσουμε όλοι μαζί τώρα να αλλάξουμε τα πράγματα...το μέλλον θα συνεχίσει να μας βρίσκει και πάλι με τις ίδιες νοοτροπίες και καταστάσεις ΥΠΟΔΟΥΛΟΙ ξένων και ντόπιων συμφερόντων.

Απλά να ρωτήσω...τι σημαίνει σήμερα ΕΛΛΗΝΑΣ;

Αυτό το χάλι της ρουφιανιάς και της κομπίνας και του χαμερπισμού...και της έντονης αλαζονείας...που μας περιβάλλει.....αφού το μόνον που κάνουμε είναι να βγάλουμε το μάτι του διπλανού μας....!

Ο Έλληνας ΑΔΕΡΦΙΑ.....λόγω της καταγωγής του...για όσους το συμμερίζονται και το κατανοούν αυτό που γράφω....είναι με ΠΡΑΞΕΙΣ και όχι μεγάλα λόγια...που εκ φύσεως Ο ΕΛΛΗΝΑΣ....είναι να δίδει τη δάδα φωτός αναμμένη στους άλλους...μία δάδα που θα είναι αναμμένη στον ΙΕΡΟ ΝΑΟ της ΨΥΧΗΣ του, όπου προετοιμάζεται για ΚΑΘΑΡΣΗ....ώστε να εφαρμόσει την ΑΡΕΤΗ.

Όταν πάτε για να κοιμηθείτε....ανάψτε τη νυκτερινή δάδα....ως έναρξη της «αφής»...μία τέτοια φλόγα...που θα πραγματοποιήσει τη ΣΥΝΔΕΣΗ της ΨΥΧΗΣ.....με τα ΟΛΥΜΠΙΑ ΘΕΙΑ ΟΝΤΑ.

Κανένας δεν σας υποχρεώνει.....όπως και  ο ΘΗΣΕΑΣ επιτέλεσε τον άθλο σωτηρίας των 14ων νέων στην Αθήνα...γιατί συμβολικά ο αριθμός 14 έχει να κάμει με τη σφαιρικότητα των Κύκλων...όπου συνδέει την ΑΡΧΗ και ΤΕΛΟΣ της κυκλοελίκτου-σφαιρικής «αγαθίδος».

Αν ο καθένας μας ως (Θησέας).....δεν γίνει ο ίδιος ΗΡΩΑΣ....και δεν έχει εισέλθει στα ενδότερα του Έσω Εαυτού του...χέσε μέσα Πολυχρόνη...γιατί ακριβώς δεν θα μπορέσει να δει στο ΚΕΝΤΡΟ του ΕΙΝΑΙ του κι έτσι να καταστεί Μυσταγωγός του. Το ΤΕΡΑΣ αυτό καθίσταται Μυσταγωγός...όπου αν προετοιμαστούμε κατάλληλα στο Ναό του Διαλογισμού και φονεύσουμε μία για πάντα το ΕΓΩ μας....τότε ίσως δούμε τα αφανή και άρρητα....

Έρρωσθε (Ε.Ι.)

Άντε είπα να σταματήσω ΑΔΕΛΦΙΑ.....αλλά συνεχίζω λέγοντας ότι σήμερα έως εδώ.....διαπιστώνουμε να έχουμε πράγματι απομακρυνθεί από τη ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ μας...δεν κατανοούμε πλήρως την Μυθοϊστορία-Μυθολογία  μας....και απεγνωσμένα προσπαθούμε να βρούμε στο σκοτάδι της εποχής μας....ένα χαμένο νήμα.....το οποίο θα μας επιτρέψει να φθάσουμε στο ΚΕΝΤΡΟ του ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΥ-ΝΟΥ.....για τη μεγάλη συνάντηση μας....με τον ΜΙΝΩΤΑΥΡΟ.

Αλλά δεν σας κάνει ΑΔΕΛΦΙΑ....εντύπωση ότι τελικά η ΑΡΙΑΔΝΗ...φέρνει μαζί της μόνο την «αγαθίδα» ....και δεν του δίνει του Θησέα κάποιο λυχνάρι για να πορευτεί στο σκοτάδι του Λαβύρινθου....όπως θα ήταν αναμενόμενο....;

Αλλά γιατί τελικά επιλέγει την «αγαθίδα»;

Οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι δεν υπήρχε...αλλά και δεν θα υπάρξει ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ ΚΑΛΑ....κάποιο ΛΥΧΝΑΡΙ.....το οποίο θα παρέχεται έξωθεν σε καμία εποχή....και μην έχετε την αυταπάτη ότι θα φωτίσετε με το λύχνο το σκοτάδι της αμάθειας και της αλαζονείας της ψυχής μας. Γιατί στην προκειμένη περίπτωση κατά την προκαταρκτική φάση, ώσπου να συγκεντρώσουμε και να οργανώσουμε τις διχασμένες σκέψεις μας.....σε συλλογισμούς....εύκολα χανόμαστε...γιατί απαιτείται ο μίτος χωρίς διακοπή(κόψιμο) των αγαθών μας προθέσεων...που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για ένα μελλοντικό....Διαλογισμό.

Αχχχχχ.....Λαβύρινθος ο Νους μας....μας θέτει ως μαθητές ....όπως πράττει κι ο Θησέας....να αναζητήσουμε το ΚΕΝΤΡΟΝ/ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ.....μέσω σωστών κινήσεων της ΕΛΙΚΑΣ.....μιας συνεχόμενης πορείας...που θα προέρχεται από την «αγαθίδα»....δηλαδή τις αγαθές σκέψεις μας, και όχι με κακόβουλα κίνητρα συμφεροντολογίας, κουτοπονηριάς και κάθε είδους δολοπλοκίες.

Η λέξη ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ Αδέλφια....χωρίζεται σε δύο λέξεις:

ΜΙΝΩΣ....δηλαδή το ΝΗΜΑ, ο ΝΟΥΣ και

ΤΑΥΡΟΣ...δηλαδή η ΑΥΡΑ, ο ΡΟΥΣ

....τα οποία συνευρίσκονται διασπασμένα ακριβώς εντός της έννοιας της λέξης ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ, όπου ο ΤΑΥΡΟΣ είναι το επιθυμητικό μέρος, ενώ ο ΜΙΝΩΣ το λογιστικό μέρος....όπου διαπιστώνουμε ότι το επιθυμητικό(θυμικό) μέρος...έπεται του νήματος των συλλογισμών του Νου....δηλαδή, ενώ ο ΜΙΝΩΣ/ΝΟΥΣ/ΛΟΓΙΣΤΙΚΌ προηγείται του ΤΑΥΡΟΥ/ΣΩΜΑΤΟΣ/ΘΥΜΙΚΟΥ/ΑΥΡΑ ΨΥΧΗΣ.

Με λίγα λόγια ο ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ συμβολίζει:

Α) ΜΙΝΩΣ=ΝΟΥΣ

Β) ΤΑΥΡΟΣ=ΑΥΡΑ-ΣΩΜΑ

Γ) ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ....όλα μαζί....που συνθέτουν το ΟΛΟΝ του ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΟΝΤΟΣ...το οποίο δια του νήματος των αδιάσπαστων και σφαιρικών συλλογισμών καθίσταται ΟΝ ΝΟΗΜΟΝ.

Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε και την σημαντική συμβολή της ΑΡΙΑΔΝΗΣ.....η οποία είναι ΑΓΝΗ, ΑΓΑΘΗ ΨΥΧΗ....και η οποία μας παραδίδει την «ΑΓΑΘΙΔΑ» με το νήμα των ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΩΝ, όπου ο ΜΙΤΟΣ εξυφαίνει στους σκοτεινούς διαδρόμους του Λαβύρινθου τις ΣΚΕΨΕΙΣ μας, οι οποίες θα επιτελέσουν το ΝΕΟ μας ΦΟΡΕΜΑ....για να μπορέσουμε να συναντήσουμε το ΜΥΣΤΑΓΩΓΟ...το ΔΙΔΑΣΚΑΛΟ ΜΙΝΩΤΑΥΡΟ.....γιατί κατά το προπαρασκευαστικό αυτό στάδιο ο ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ δεν είναι ΤΕΡΑΣ....όπου θα μας κατασπαράξει...αλλά γίνεται άγρυπνος ΜΥΣΤΑΓΩΓΟΣ μας....όπου θα συντονίσουμε τις διαμορφωμένες μας ΣΚΕΨΕΙΣ....συντονίζοντας τα όποια ολισθηρά ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ της ΑΥΡΑΣ/ΨΥΧΗΣ μας.

Το σημαντικό είναι και πρέπει να το προσέξουμε ότι για την διαδικασία «εργασίας» του ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΥ για ολοκληρωθεί...έως το τέλος η διαδικασία...υπαίτιοι είμαστε ΕΜΕΙΣ οι ΙΔΙΟΙ....εφ’ όσον έχουμε την ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ χωρίς διακοπή....να θέσουμε τις ΑΠΟΡΙΕΣ μας και τα ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ μας.....όπου αναζητούμε ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ.....και όχι από απλή περιέργεια. Γιατί αλλιώς να ξέρετε ότι ο ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ....φονεύει το ανεπίδεκτο και ανεκπαίδευτο μυαλό μας, γιατί είχαμε απλά το «θράσος» να εισέλθουμε στον μυστηριακό Λαβύρινθο...έτσι για πλάκα.

Αυτοσκοπός δεν είναι η ΣΩΤΗΡΙΑ του ΘΗΣΕΑ και μόνον.....αλλά ο ίδιος οφείλει να έχει ΣΚΟΠΟ να μεταδώσει στους επτά (7) νέους-νέες τη ΓΝΩΣΗ αυτή.

ΣΤΟΧΟΣ του είναι να προσπαθήσει να μεταδώσει με επιτυχία τη ΔΙΑΛΟΓΙΣΤΙΚΗ διαδρομή...δηλαδή να σώσει από το νοητικό θάνατο τους 7+7=14 νεαρούς-νεαρές.....μέσω της δικής του ΠΟΡΕΙΑΣ-ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ....από τα αδιέξοδα πάσης φύσεως όλων των Λαβύρινθων....της κάθε εποχής.

Αν πιάσατε το νόημα τούτο...έχετε μπει στο προκαταρκτικό στάδιο της ΝΟΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ....όπου ο ΝΟΥΣ σας θα μπει στην εξελεγκτική και επιθυμητή ΤΡΟΧΙΑ.

  

Ορφικός ύμνος, ΝΟΜΟΥ

Ἀθανάτων καλέω καὶ θνητῶν ἁγνὸν ἄνακτα,

οὐράνιον Νόμον, ἀστροθέτην, σφραγῖδα δικαίαν

πόντου τ' εἰναλίου καὶ γῆς, φύσεως τὸ βέβαιον

ἀκλινὲς ἀστασίαστον ἀεὶ τηροῦντα νόμοισιν,

οἷσιν ἄνωθε φέρων μέγαν οὐρανὸν αὐτὸς ὁδεύει,

καὶ φθόνον οὐ δίκαιον ῥοίζου τρόπον ἐκτὸς ἐλαύνει

ὃς καὶ θνητοῖσιν βιοτῆς τέλος ἐσθλὸν ἐγείρει

αὐτὸς γὰρ μοῦνος ζώιων οἴακα κρατύνει

γνώμαις ὀρθοτάταισι συνών, ἀδιάστροφος αἰεί,

ὠγύγιος, πολύπειρος, ἀβλάπτως πᾶσι συνοικῶν

τοῖς νομίμοις, ἀνόμοις δὲ φέρων κακότητα βαρεῖαν.

ἀλλά, μάκαρ, πάντιμε, φερόλβιε, πᾶσι ποθεινέ,

εὐμενὲς ἦτορ ἔχων μνήμην σέο πέμπε, φέριστε.

ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)