ΘΗΣΕΑΑΑΑ...ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ;

(συνέχεια....για όσους είχαν την υπομονή να περιμένουν...!)

Ο Θησέας ΑΔΕΛΦΙΑ...όπως γνωρίζουμε είναι τέκνο του Αιγέως....βασιλιά της Αττικής και της Αίθρας κόρης του Πιτθέως βασιλιάς της Τροιζήνας.

Ο πατέρας του....αφού πήγε στο μαντείο των Δελφών για να λάβει χρησμό, όπου εκεί θα αποκαλυπτόταν ο χρησμός γιατί δεν έκανε παιδί, τελικά....κατόπιν....γεννήθηκε ο λοιπόν ο Θησέας στην Τροιζήνα....κι αυτό έγινε γιατί ο Αιγέας δεν κατανόησε τον χρησμό κι αντί να επιστρέψει στην Αθήνα, πήγε στην Τροιζήνα.....και καθώς συνάντησε τον Πιττακό...εκείνος φρόντισε και η κόρη του συνερεύθηκε με τον Αιγέα .....για να μπορέσει να αυξήσει τη δύναμή του και να κάνει πιο δυνατή συμμαχία.

Μόλις γεννήθηκε λοιπόν....ο Θησέας του απεδόθηκε από τον Πιτθέα λόγω της μη σπίλωσης του κοριτσιού.....να τον τάξει....στον (θεό) Ποσειδώνα.

Από ότι θυμόμαστε στη συνέχεια....προτού αναχωρήσει για το βασίλειό του....ο Αιγέας οδήγησε την Αίθρα σ’ ένα μεγάλο βράχο, όπου υπήρχε ένα μεγάλο κοίλωμα...όπου μέσα έβαλε ένα ζευγάρι πέδιλα και ένα ξίφος. Όταν λοιπόν ο Θησέας θα μεγάλωνε και αφού είχε χρηστό ήθος...θα τον έφερνε για να παραλάβει τα πέδιλα και το ξίφος του πατέρα του, αφού κυλήσει τη πέτρα...και στη συνέχεια να τον αποστείλει στην Αθήνα.

Ας δούμε πιο κοντά τι μπορεί να σημαίνουν τα ονόματα του πατέρα και του υιού.

ΑΙΓΕΥΣ=Ο προερχόμενος εκ της ΑΙΓΑΣ/ΓΑΙΑΣ/ΑΓΙΑΣ....και οικουμενικής μητέρας.

ΘΗΣΕΑΣ=Ο προερχόμενος εκ της θέσεως των γνωρισμάτων, τα οποία άφησε ο πατέρας του στο βράχο ή αλλιώς εκ της υιοθεσίας του από τον πατέρα του. 

Το μεγάλο ερώτημα...μπαίνει «βασανιστικά»...το γιατί ο πατέρας του επέλεξε να του φέρει ο γιος του τα πέδιλα και το ξίφος;

Τι μπορεί αλληγορικά και ερμηνευτικά να σημαίνει τούτο; 

Ο ΒΡΑΧΟΣ= Είναι μεγάλος, βαρύς, τραχύς, αμετακίνητος...και βρίσκεται σχετικά κοντά στη γενέτειρα του Θησέα. Ο βράχος συμβολίζει λοιπόν την ΥΛΗ η οποία με δυσκινησία και τραχύτητα καθηλώνει την ΨΥΧΗ μας...στα ανεξέλεγκτα ΕΝΣΤΙΚΤΑ μας και τις ΟΡΜΕΣ μας.

Με λίγα λόγια...ο κάθε βράχος...δύσκολα μετακινείται και αλλάζει θέση...όπως ακριβώς και οι συνήθειές μας...είτε καλές είτε κακές ....και είναι τελικά οι ΒΡΑΧΟΙ του ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ μας.

Όλα είναι θέμα ΑΛΛΑΓΗΣ: Η αλλαγή φυσικά δεν είναι ιδιότητα του ΒΡΑΧΟΥ/ΥΛΗΣ/ΣΥΝΗΘΕΙΑΣ.....ακριβώς για να αλλάξει η ΦΥΣΗ.

Μήπως πρέπει κάτι άλλο να αλλάξει την ΚΙΝΗΣΗ;

Αυτή η ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ του ΒΡΑΧΟΥ....ΚΑΚΗΣ ΣΥΝΗΘΕΙΑΣ....σημειοδοτεί ΑΔΕΛΦΙΑ....την ΕΝ-ΑΡΞΗ της ΑΛΛΑΓΗΣ μας, την ΕΝ-ΑΡΞΗ των ΑΘΛΩΝ μας

Γιατί ΑΘΛΟΣ και ΑΚΙΝΗΣΙΑ....δεν συνταυτίζονται στο φυσικό πεδίο...πόσο μάλιστα στο ΝΟΗΤΙΚΟ.

Έτσι η σημασία του ΒΡΑΧΟΥ ....έχει να κάμει με την ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ της ΑΝΑΓΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ εκ της ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ των ΚΑΚΩΝ ΣΥΝΗΘΕΙΩΝ της ΨΥΧΗΣ μας (βράχου)...στην ΚΙΝΗΣΗ (άθλος).

Σημασία έχει....ότι αυτό έγινε στην εφηβεία...όταν ήταν έτοιμος ο Θησέας να πιάσει...από τα «κέρατα».... τη ζωή του...για να υποδείξει....ότι έγκαιρα η ψυχή του...θα μας δείξει το ποιόν της. 

ΤΑ ΠΕΔΙΛΑ= Τα πέδιλα...μας προστατεύουν από τις ανωμαλίες του εδάφους και μας επιτρέπουν τη μετακίνηση σε δύσβατα μέρη. Έτσι με την ΑΛΛΑΓΗ επιπέδου η ΨΥΧΗ μας, έχουσα σχέση με τα πόδια μας, φορώντας πλέον ΠΕΔΙΛΑ...προστατεύεται ΑΔΕΛΦΙΑ....από τις χαμερπείς παγίδες των αφανών και ανεξέλεγκτων παθών και συναισθημάτων μας. Αυτές οι ΠΑΓΙΔΕΣ....κρύπτονται με κλαδιά δένδρων και θάμνους δηλαδή....εμπόδια, αγκάθια...δηλαδή φθόνους, νεκρά φύλλα....δηλαδή απ’ αξιωτικές πράξεις και φίδια....δηλαδή δηλητηριώδεις δολοπλοκίες ..υπό και επί του εδάφους.

ΤΟ ΞΙΦΟΣ= Το ξίφος είναι ένα ΟΠΛΟ ευγενές και διαπερνά διατέμνοντας τη ΣΑΡΚΑ στο ΑΙΣΘΗΤΟ ΠΕΔΙΟ....και στο ΝΟΗΤΟ διαπερνά με οξύτητα τις ΣΚΕΨΕΙΣ μας...διαχωρίζοντας αυτές κατά ΦΥΣΗ....ώστε ΑΔΕΛΦΙΑ....εκ της κατά ΦΥΣΕΩΣ διαίρεσης....να δημιουργηθούν οι ΟΡΘΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ....ως «γονείς» του «βασιλικού» ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΥ. 

Άρα ανακεφαλαιώνοντας έχουμε.
 
ΒΡΑΧΟΣ=ΕΝΣΤΙΚΤΑ-ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

ΠΕΔΙΛΑ=ΠΑΘΗ-ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

ΞΙΦΟΣ=ΣΚΕΨΕΙΣ-ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ 

Αυτός λοιπόν είναι ο αποσυμβολισμός του τριπλού άθλου του εφηβικού Θησέα...όπου ανάγεται στα πρώτα διακριτικά γνωρίσματα της ΨΥΧΗΣ μας....η οποία ΑΝΑΖΗΤΕΙ...την ΑΛΗΘΕΙΑ(ΘΕΙΑ-ΑΛΗ) και θα τον έχει υπ’ όψιν της ...προκειμένου ΑΔΕΛΦΙΑ....να τον χρησιμοποιήσει ΣΩΣΤΑ....όταν εισέλθει ΟΥΔΟΝ/στο κατώφλι του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΑ/ΛΟΓΙΣΜΟΥ(Λογισμού του ΔΙΟΣ).

Αλλά επίσης....εντύπωση πρέπει να μας κάμει ΑΔΕΛΦΙΑ...ότι ο Θησέας είχε ως ΠΡΟΤΥΠΟ....τον ΗΡΑΚΛΗ....πρότυπο ΑΡΕΤΗΣ...όπου ο καθείς μας...οφείλει να ομοιάσει...αν θέλει να λέγεσαι... ΔΙΑ-ΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ. Ως τέτοιο δυνατό πρότυπο ΗΡΑΚΛΕΑ....οφείλουμε να είμαστε και σήμερα....όπου θα εγκαταστήσουμε μέσα στη ΝΟΗΤΙΚΗ μας ΟΘΟΝΗ...κάθε μέρα...ώστε η ΨΥΧΗ μας να βρει τον ΣΚΟΠΟ της ΥΠΑΡΞΕΩΣ της. Δηλαδή ο Θησέας....εστιάσθη απέναντι στον ΗΡΑΚΛΕΑ.....ως ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ....οπότε μέσω της ΠΑΙΔΕΙΑΣ...η οποία οφείλει να μας υποδυκνύει ΥΨΗΛΟΦΡΟΝΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΑΡΕΤΗΣ....της ΜΥΘΟΙΣΤΟΡΙΑΣ μας...ώστε να βρούμε το πρώτο αίτιο...το «πρώτο» κινούμενο....του μετέπειτα ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ...ώστε να δημιουργήσουμε δυνατές και ΗΡΩΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ. Τώρα θα μου πείτε με το καπέλωμα...του χριστιανικού κατεστημένου...πως θα πραγματοποιηθεί αυτό...εεε είναι και το ζητούμενο...γιατί άμα εξακολουθούμε να τους έχουμε επάνω στο κεφάλι μας....εεεε...τότε θα είμαστε ΑΞΙΟΙ της ΜΟΙΡΑΣ μας.
Όμως για να καταλήξουμε ΑΔΕΛΦΙΑ.....Η ΠΟΡΕΙΑ του ΘΗΣΕΑ....και του καθενός μας....καθορίζεται ...μεταφορικά από τις δυνάμεις ενός ΜΑΓΝΗΤΗ....στη σχέση διπολικότητας που υπάρχει ανάμεσα...και επιλέγει ο Θησέας μέσω της ξηράς...έχοντας διαλογισθεί από τις συνέπειες της επιλογής του....κι ενώ εσωτερικά διαθέτει τη κρίση...αν θέλετε και το σθένος....ενώ εξωτερικά τη ρώμη και τη προσφορά των υπηρεσιών στους άλλους...ώστε απαλάσσεται η ΨΥΧΗ του από τους εσωτερικούς αόρατους και πολύ επικίνδυνους ληστές και από την άλλη από τους πραγματικούς εξωτερικούς ληστές και δολοφόνους των ψυχών και των σωμάτων.....τους οποίους (δόλιους πολιτικούς) βιώνουμε σθεναρά και πλέον στο πετσί μας.

(Όσο γιατί οι άθλοι είναι τον αριθμό εξι (6)....οι μυημένοι τον γνωρίζουν...αλλά και οι αμύητοι...θα το γνωρίσουν...στο επόμενο άρθρο, όπου θα δούμε....την πορεία του Θησέα...καθώς και τους άθλους του).


ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)