Υπατία...

Η κόρη μου Υπατία
έλαβε όλη μου τη φροντίδα
και πρώτος εγώ ο Θέωνας,
φιλόσοφος κι αστρονόμος,
υπήρξα δάσκαλός της
μα χάθηκε πια
αυτή που λάμπρυνε
την Αλεξανδρινή Πλατωνική Σχολή,
αυτή που θαύμασαν και φθόνησαν με πάθος.
Ενώ επέστρεφε στο σπίτι επί δίφρου,
την κύκλωσε όχλος ζηλωτών
την έπιασε με βία
την έσυρε στο Caesarium
κι εκεί την γύμνωσε
της έσκισε τις σάρκες μ’ αιχμές κεράμων
κι ύστερα τεμαχισμένο τ’ ωραίο σώμα της
το έριξε κομμάτια στην πυρά.
Ήταν Μάρτιος του 415
κι η έχθρα δύο ανδρών
του επισκόπου Κύριλλου
και του επάρχου Ορέστη
του θανάτου της ήταν αιτία.
Μάλλον του Κύριλλου η θέληση
του όχλου καλλιέργησε το μένος
κατά των εθνικών
κι αν λάμπρυνε την πόλη η κόρη μου Υπατία
συνήθεις είναι πια
στην Αλεξάνδρεια τέτοιες σκηνές αιματηρές.