ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ. (ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ - ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ)

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ
Ο ΥΜΝΟΣ εις την Ελευθερίαν είναι ποίημα που έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός τον Μάιο του 1823 στη Ζάκυνθο και έναν χρόνο αργότερα τυπώθηκε στο Μεσολόγγι, τμήμα του οποίου αποτελεί τον εθνικό ύμνος της Ελλάδας από το 1865.


               1
Σε γνωρίζω από την κόψη

του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη,
που με βία μετράει τη γη.

             2
 Απ' τα κόκαλα βγαλμένη,
    των Ελλήνων τα ιερά, 
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
 χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ : Δεσμός (όρκος) για την απελευθέρωση. 



                                                                                                              1.Δηλώνω (κάνω γνωστό, φανερώνω) από το ερμητικό κτύπημα του ερχόμενου φωτός της Ελάφου (Έλαφος --> Έλα + Φως) ¨με τα κέρατα¨ των ισχυρών ενεργειών, τα οποία προκαλούν τρόμο.
Δηλώνω από την εμφάνιση της οντότητας που με ταχύτητα διανύει και μετρά (κάθε σπιθαμή) της Γης.

                                         2.
Ότι από το ιερό κομβικό σημείο ( τα κόκαλα, όπου ευρίσκεται το γνήσιο DNA  – Χρωμόσωμα Υ) εξέρχεται ισχυρότατο το φώς (το οποίο υπάρχει στους Έλληνες) και όπως πρώτα με την δίκαια οργή του ανδρός, πλήρους ευτυχίας, ναι πλήρους ευτυχίας (διπλής επιβεβαίωσης, ότι έχει αποτέλεσμα), θα απελευθερωθείτε από τα δεσμά. (Με την έννοια ότι θα ενεργοποιηθεί το ιερό DNA των Ελλήνων, σπάζουν τα δεσμά που μας κρατούν εγκλωβισμένους στο ¨εικονικό¨ και λειτουργούν ελεύθερα οι αιθερικές μας δυνάμεις).

Σημείωση: ¨ Θα ήθελα εδώ να προσθέσω για να γίνει κατανοητό και στον πλέον αδαή ότι: οι προγονοί μας δεν έκαναν τυχαία καύση των νεκρών και ιδίως των σημαντικών π.χ. Ηρακλής, Αχιλλέας και άλλοι. Γνώριζαν και προνοούσαν να μην μείνει τίποτα από τον νεκρό, παρά σταχτή, ώστε να μην μπορεί κανείς να πάρει από τα κόκαλα τους απολήψιμο υλικό DNA και να ανασυνθέσει ¨αντίγραφο¨ των σπουδαίων εκλιπόντων προγόνων μας¨.



ΑΡΠΑΛΥΚΟΣ

Λυκαίον όρος Αρκαδίας