"Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ", Ο ΠΕΡΣΕΑΣ ΚΑΙ Η ΜΕΔΟΥΣΑ…..ΞΑΝΑ

Ποτέ δεν θα΄θελα τέτοια κατάρα να με βρει…
Κύκλωπας εστερημένος να’μαι,
απ’το μοναδικό της μάτι

που τον εξώρυξε μια"ασυνείδητη λογική"…
δένοντάς τον με αόρατες αλυσσίδες…
μήπως αποτολμήσει κανείς
να του ξεκλειδώσει το κελλί της σιωπής του.
Στην λογική του μηδενικού "κενού".
Άβουλα υποταγμένος στην αυτονομία της
να τον διαφεντεύει.

Ολόκληρη η πολιτεία του εγώ του

περιφραγμένη σε τείχη θεόρατα,
κολλημένη σε βράχους συμβατικότητας
στις πληκτικές και μονότονες γειτονιές της.
Ποτέ δεν θα΄θελα τέτοια κατάρα να με βρει.

Το καταστάλαγμα της σκέψης,να εκλιπαρεί … 

βροντοφωνάζοντας το μήνυμα της ψυχής,
που της λογικής η ζυγαριά στο θάνατό της γέρνει.
 

Το παραπάνω ποιήμα έχει γραφτεί από τη φίλη Τζωρτζίνα και έχει μια πολύ βαθία εσωτερική ποιότητα που όπως γνωρίζω κατανοεί και η ίδια.Το ποίημα "Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ" έχει ένα μυθλογικό αντιστοιχό που όταν αναλυθεί δίνει πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Η αντιστοιχία αυτή βρίσκεται στο μύθο του Περσέα και της Μέδουσας. Ο Περσέας είναι (κατά μια ερμηνεία) ο μαθητής του εσωτερισμού που έχει αναγνωρίσει ότι δεν πρόκειται ποτέ να λάβει μύηση αν δεν αποτινάξει την λογική. Τον βοηθάει σε αυτόν τον άθλο Θεά Αθηνά, η Θεά της Σοφίας.
Ο Περσέας δεν αντιμετοπίζει κατά πρόσωπο την "κατάρα της λογικής" που πετρώνει κάθε είδους σκέψη. Η Μέδουσα είναι η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΩΤΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ όπως λέει και το όνομά της.
Είναι ο κατώτερος Νους που αν και χρήσιμος στην καθημερινή ζωή, ωστόσο πρέπει φονευθεί από τον υποψήφιο για μύηση. Η αναφορά σε αόρατες αλυσίδες στο ποιήμα είναι μια πολύ καλή μεταφορά.
Ο ίδιος ο βούδας, την μέρα που ήταν για να αναχωρήσει και να γίνει ασκητής έμαθε πως γέννησε η γυναίκα του γιό.Ήταν τότε που είπε "Να, και άλλες αλυσίδες με κράτανε εδώ", Η λογική κάνει τον άνθρωπο να έχει συναισθηματικές προσκολήσεις. Του λέει στο αυτί για τα πρέπει, τα μην πρέπει κα τα ταμπού. Τον σκλαβώνει έτσι. Ο Περσέας τα ξέρει όλ’ αυτά. Έτσι κόβει το κεφάλι της Μέδουσας (του κατώτερου νου) και είναι πλέον ελέυθερος να συνεχίσει το έργο του. Όταν μάλιστα αργότερα ελευθερώνει και την Ανδρομέδα (ΤΗΝ ΣΚΕΠΤΩΜΕΝΗ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ !!!) το έργο του ολοκληρώνεται.
Φυσικά ο αθλός της απελυθερώσης της Ανδρομέδας αναφέρεται σε ένα μελλοντικό γεγονός όπου η ανθρωπότητα δε θα έχει τους αρωστημένους σκεπτικισμούς της-αυτά τα άθλια παράγωγα του κατώτερου νου. Τα φίδια στο κεφάλι της Μέδουσας είναι οι πολλές γνώσεις-ο άσκοπος εγκυκλοπαιδισμός-που δεν είναι σοφία. Η κόμπρα άναμεσα στα μάτια στους Φαραώ συμβόλιζε αυτόν που έχει ανοίξει το 3ο μάτι και άρα έχει άμεση επάφή με τους πνευματικούς κόσμους. Στην περίπτωση της Μέδουσας είναι οι πολλές γνώσεις στις οποίες αρέσκεται ο κατώτερος Νους.
Και οι πολλές γνώσεις δεν είναι σοφία.Κανείς δεν είναι σοφός αν ξέρει το ύψος των Άνδεων, του Έβερεστ, του Όλυμπου ή του όρους Ράσμορ.Είναι απλά γνώσεις, όχι σοφία!!!
 

Αυτό είναι λοιπόν η μέδουσα. Είναι ο κατώτερος νους με την "καταραμένη λογική" του παγώνει κάθετι και το φέρνει στα δικά του μέτρα.Η δε αρέσκεια του σε γνώσεις είναι κάτι που πρέπει να αποφύγει ο εσωτεριστής. Η λέξη "πάγος" στα αρχαία σήμαίνε βράχος, πέτρα. Σήμερα λέμε καμία φορά για παγιομένες καταστάσεις, δηλαδή καταστάσεις που είναι σταθερές και ακλόνητες σα βράχος.
Αυτό είναι η "καταραμένη λογική" της Μέδουσας. Έκανε η Μέδουσα μια εκλογίκευση της σκέψης. Φυσικά είναι αδύνατον να σκεφτεί κανείς για τον πνευματικό κόσμο με εκλογικεύσεις. Ο Περσέας το ήξερε καλά αυτό. Η εκλογίκευση είναι μέγα εμπόδιο για τον άνθρωπο. Γενικά είναι εμπόδιο γιατί με αυτό τον τρόπο χάνει την επαφή με το πνευματικό. Όλη αυτή η πολιτεία του κατώτερου Νου είναι "περιφραγμένη σε τείχη θεόρατα" όπως λέει πολύ καλά η φίλη Τζωρτζίνα.Οι "βράχοι της συμβατικότητας" (που σχετίζονται με τα κοινωνικά "πρέπει") είναι μια εικόνα που δείχνει σε πόσο ακλόνητες βάσεις στηρίζονται και πως τα "παίχνίδια" αυτά του κατώτερου Νου είναι τεράστια εμπόδια για κάποιον που τα έχει δει και θέλει να τα ξεπεράσει. Πρέπει λοιπόν να αποκοπεί κανείς απ’ όλα αυτά, να κόψει δηλαδή το κεφάλι της Μέδουσας.
 

Οι σκέψεις που είναι σκλαβωμένες και πετρωμένες απ την Μέδουσα "βροντοφωνάζουν το μυνημα της Ψυχής" όπως μας λέει πολύ καλά η Τζωρτζίνα Αυτή είναι η ΣΗ-ΜΑΝΤΙΚΗ ερμηνεία που έχει η "Κατάρα της Λογικής", του μυθου Περσεά και της Μέδουσσας. Ο αποσυμβολισμός θα μπορούσε να ήταν και πιο αναλυτικός αλλά δε το έκανα για να μην χαθείτε σε νοητικούς λαβύρινθους. Διάφοροι Αδελφοί του εσωτερισμού ίσως δώσουν μια καλύτερη ερμηνεία πάνω στο θέμα και αναιρέσουν αυτά που λεώ.Δεν θα εναντιωθώ ποτέ σε κάτι καλύτερο αρκεί να είναι Αληθινό.

  ΕΙΘΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΝΑ ΡΙΧΝΕΙ ΣΟΦΙΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΑΣ


ΠΗΓΗ: http://mariosoesoterisths.wordpress.com/