ΠΕΡΙ ΝΑΩΝ

           Οφείλουμε να γνωρίζομεν ότι οι επισκέπται κατά την αρχαιότητα απηγορεύετο να εισέρχωνται εντός των ναών, όπου ευρίσκετο το έμψυχον άγαλμα του θεού….διότι ο χώρος ήτο πανίερος και δεν εδέχετο λατρείαν εις το εσωτερικόν του…παρά μόνον κατ’ εξαίρεσιν ο (ικέτης)…ο οποίος ζητούσε προστασία. Μόνον λοιπόν οι ιερείς είχαν πρόσβασιν εις το εσωτερικόν των ναών δια την περιποίησιν του έμψυχου αγάλματος και δια την φροντίδα των ναών και επίσης δια την τέλεσιν των ιεροπραξιών.

           Το ευεργετικόν θετικόν σημείον του χώρου των Ασκληπιείων (και γενικότερα των ναών) όπως αναφέρει ο φίλος….όπου δεν επιτρεπόταν να μιανθεί από περιστατικά θανάτου και γέννας εις το εσωτερικόν των ναών αντιπαραβάλλεται σήμερον με τους δη χριστιανικούς ναούς, όπου εις το εσωτερικό τους λαμβάνουν χώρα οι γάμοι, οι βαπτίσεις και οι κηδείες ….οπότε είναι επόμενο να υπάρχει αρνητική ενέργεια από τις τελευταίες τούτες πράξεις και ούτως διαποτίζεται αρνητικώς όλος ο εσωτερικός χώρος του ναού….όπου διαχέεται εις τους πιστούς. Συνεχίζοντας με τη σωστή αυτή επισήμανση του φίλου….και για να πάρει σάρκα και οστά η παρατήρηση θα εμβαθύνω περισσότερο και ειδικότερα με το τι βλέπαμε τότε….μέσα και έξω από τους ναούς και με μια πιο προσεχτική ματιά….ο εξωτερικός και ο εσωτερικός χώρος του Ναού του Ασκληπιού…μας αποκαλύπτει την επανάληψιν του συμβόλου του όφεως…..όπου επανλαμβάνεται πέντε φορές εις μεγάλον μέγεθος και δύο φορές εις τις εξωτερικές πλευρές των θυρών του Ναού.

           Το διατί υπήρχε και ευρίσκοντο οι πέντε όφεις εις το εσωτερικόν του Ναού του Ασκληπιού μας δείχνει τον κυκλικό χορό των τεσσσάρων όφεων…δηλαδή των τεσσάρων σημείων του ορίζοντος και καλύπτει την θεραπευτικήν δράσιν του θεού εις απανταχού τον χώρον. Εκ της περιφέρειας οι όφεις οδηγούν εις το κέντρον…δηλαδή το σημείον στηρίξεως των δυνάμεων….όπου η χειρ του θεού πραγματοποιεί την σύνδεσιν μεταξύ ουράνιων και χθόνιων δυνάμεων….μεταξύ του Aπόλλωνος και χθόνιων όφεων. Ανά δύο ζεύγη οι τέσσερις όφεις είναι τα τέσσερα αντιτιθέμενα ρεύματα της ζωής και κατευθύνονται εκ των χαμηλών αργοδονούμενων της Γης και του Ύδατος (Μεδούσης και Χίμαιρας) εις τα υψηλά και τάχιστα  του Αέρος και του Πυρός …οι δύο υψηλά ανορθώμενοι όφεις. Ο δε πέμπτος όφις …ως γλυπτόν στηρίζων την χείρα του θεού Ασκληπιού…είναι εις την ουσία υπό του ιερατείου….ο εμψυχώμενος όφις/θεραπευτής. Με λίγα λόγια…οι πέντε όφεις εντός του ναού, δια του αριθμού των, τον αρμονικόν γάμον των πέντε στοιχείων….τα οποία συγκροτούν την υγιείαν των μικροκοσμικών Θνητών και συνέχουν τον αισθητόν μετά του νοητού κόσμου της ….(Γης+Ύδατος+Αέρος+Πυρός+Αιθέρος).

           Ο σχηματισμός της πεντάλφα…ως σύμβολον των Πυθαγορείων….έφερε εις έκαστην ακτίνα τα γράμματα της υγιείας….Υ-ΓΙ-ΕΙ-Α. Όπως γνωρίζωμεν ο αριθμός πέντε …αντιστοιχεί εις το Απολλώνιον γράμμα Ε...(ψιλον)

ανυψώμενον εις το αέτωμα του Ναού του Απόλλωνος…του εν Δελφοίς. Αυτό εκφράζει την Ιερά Μεσότητα, το Μέτρον της Απολλωνίου εκφράσεως και έχει ορατόν αποτύπωμα την θέαν του Ε εις τον ναό του…εις αντιστοιχίαν μετά του αριθμού πέντε της πεμπάδος των Πυθαγορείων.

         Ο Ασκληπιός ΑΔΕΛΦΙΑ….μας ψυθιρίζει ότι οι δύο όφεις…..οι ευρισκόμενοι εκατέρωθεν του θρόνου του…είναι οι ασθένειες ψυχής…και ταυτόχρονα μας υποδεικνύει ότι εις ο γλυπτός ανορθώμενος όφις εις την χείρα του δεν προχωρεί εις θεραπευτική δράσιν…εφ’ όσον ακόμη δεν έχει συζευχθεί μετά της ράβδου. Άρα το σύμβολον όφις είναι η ασθένεια και η θεραπεία του κάθε θνητού.

           Η σχέσις της Μυθολογίας/Ιατρικής είναι πολύτιμός διότι φέρουσα προς εξέτασιν τις ασθένειες/τέρατα της ψυχής…τα οποία είναι εφαπτόμενα του σώματος του θεού, ως εν ακόμη περικάλυμμα μας

αποκαλύπτουν την σχέσιν ασθένειας/θεραπείας.

              Δηλαδή εξωτερικώς έχουμε εις τας πλευράς του θρόνου…η ασθένεια…οι όφεις/δράκοντες, τα τέρατα…..ενώ εσωτερικώς….καθήμενοι εις τον θρόνον….η θεραπεία…ο Ασκληπιός.

               Το κληροδότημα των θεραπευτικών δυνάμεων του Απόλλωνος εις τον υιόν του Ασκληπιόν προσλαμβάνεται ΑΔΕΛΦΙΑ….από το δεξιόν κρόταφον του κρανίου και με την αριστεράν χείρα χορηγεί εις τον ασθενή τη θεραπείαν…..όταν ο Ασκληπιός κινείται εκτός του ναού του…θεραπεύων. Ούτως με τη σειρά του ο όφις εις την αριστερήν πλευράν του αγάλματος καθίσταται ζωοποιός…λαμβάνων εκ του Απόλλωνος μέσω Ασκληπιού…τις ηλιακές θεραπευτικές εντολές.

             Ο θεραπευτής Ασκληπιός κρατεί την ραβδον με το ανελισσόμενον όφιν εις την αριστεράν χείρα….όταν ο ίδιος χορηγεί την θεραπέιαν….δια του ενοποιηθέντος και ενεργοποιηθέντος διπλού συμβόλου όφεως και ράβδου. Εις το εσωτερικόν του ναού ο Ασκληπιός ουδέποτε θεραπεύει…εφ’ όσον δεν είχαμεν καμίαν αναφοράν έως τώρα ότι ετελούντο θεραπείες…διότι δεν εισήρχοντο εις αυτόν ασθενείς…και ως εκ τούτου ο όφις άνευ ράβδου, άνευ ασθενών ευρίσκεται εις την δεξιάν του χείρα. Αυτό διαφαίνεται επακριβώς το ότι οι θέσεις του όφεως του καθημένου αγάλματος εις τον θρόνον και του ορθίου εκτός του ναού….μας δείχνουν την αντιθετικήν των σημασίαν. Ο εκ λίθου όφις ανελισσόμενος εις τα πεδία του Φωτός….μας συμβολίζει την εκ της γης προερχόμενην δύναμιν του ερπετού όφεως…ενώ ο ελικοειδής προς τα άνω και όχι έρπουσα οριζοντίως κίνησις…αλληγορεί την ΝΟΗΣΙΝ…..η οποία δρα ελικοειδώς και προφυλάσσει από κάθε πλευράν την ράβδον….δηλαδή το φθαρτόν σώμα του θνητού από τις ασθένειες ψυχής και σώματος. Ο Λίθος και ό Όφις εκ της γης προερχόμενοι ….συνδέουν τον γήινον με το ουράνιον…το σκότος με το φως…την φθαρτήν φύσιν με την άφθαρτον…..εις το διττόν σύμβολον ράβδου/όφεως του Ασκληπιού. Ούτως συνδέεται ο κάθε θνητός με τον μικρόκοσμο και μακρόκοσμο και πραγματοποιείται η επικοινωνία με τον Ήλιο/Απόλλων/Ασκληπιό.

          Οι θεραπευτικές ακτίνες του Ηλίου προερχόμενες εκ του Ουρανού ανάγουν τον ΝΟΥΝ εις θεραπευτήν των θεών, Παιώνιον Απόλλωνα. Η γνώσις/Φως/Απόλλωνος έχει ανάγκην «απολύσεων και απολούσεων» μετά την επαφήν του με το σκότος/άγνοιαν…δια να επανέλθει ελεύθερος και πάλιν….εις την τελειότητα του αμιγούς φωτός…της ιδίας του δηλα δή της Ουσίας.Ο θεός Απόλλων δια των «απολύσεων και απολούσεων»…καθίσταται ΑΔΕΛΦΙΑ….η πηγή πάσης πεφωτισμένης, υγιούς δυνάμεως την οποίαν κληροδοτεί εις τον υιόν του και είναι συνδεδεμένος μετά της ετεροθαλούς σοφής αδελφής τους της Παιωνίας Αθηνάς….διότι το άγαλμα της….ανευρέθει εις τον ιερόν χώρον της Επιδαύρου….οπότε και οι τρείς (Απόλλων-Αθηνά-Ασκληπιός)….έχουν ως βασικόν στόχον την θεραπείαν των θνητών….και εις αυτούς οφείλωμεν να επικαλούμεθα εις τις παρακλήσεις μας.

       Κλείνοντας ας έχομεν υπ’ οψιν μας…ότι η Πρόοδος/Απομάκρυνσις των Όντων εκ του θείου….είναι η αιτία της προϊούσης ατελείας των. Η Επιστροφή/Ανέλιξις των Όντων εις την Πρώτην Αρχήν…εις το ΑΡΡΗΤΟΝ ΕΝ…..είναι η κυκλική περιφορά…η οποία επαναφέρει εις την τελειότητα τα Όντα….τα οποία κατάφεραν και συνέλαβαν την ιδέαν του ΚΥΚΛΟΥ. Είναι ακριβώς η κυκλική περιφορά των Ψυχών…οι οποίες ακολουθούν την Ουράνιαν πομπήν των θεών….εις τον Υπερουράνιον Τόπον……καθώς η Κυκλική περιφορά….περιφρουρεί η ΑΝΑΓΚΗ….!!!

Έρρωσθε και ευδαιμονείτε ΑΔΕΛΦΙΑ …ο ΔΙΑΣ ΖΕΥΣ…ας θερμαίνει τις καρδιές σας. 

ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)