«Ποτέ δεν επιθύμησα να γίνω αρεστός στους πολλούς. Αφ' ενός, δεν κάθισα να μάθω τι αρέσει στους πολ

«Ποτέ δεν επιθύμησα να γίνω αρεστός στους πολλούς. Αφ' ενός, δεν κάθισα να μάθω τι αρέσει στους πολ
«Ποτέ δεν επιθύμησα να γίνω αρεστός στους πολλούς. Αφ' ενός, δεν κάθισα να μάθω τι αρέσει στους πολλούς·κι αφ' ετέρου, τα όσα ήξερα εγώ βρίσκονταν μακριά από τη δική τους αντίληψη». Επίκουρος: (341 π.Χ. - 270 π.Χ.)

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ “ΟΜΙΧΛΟΠΑΓΙΔΑ”. 4 ΜΗΝΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ. ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ: “Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ”.



         Το πιο επικίνδυνο όπλο για τον άνθρωπο, που το χρησιμοποιούν επιχειρησιακά στην Ελλάδα από το 2005 και με αυτό ελέγχουν άμεσα και μπορούν να μεταβάλλουν μέσα σε 30 λεπτά της ώρας τον συναισθηματικό του κόσμο, εκτός από τούς αεροψεκασμούς, και τα HAARP, είναι αυτά που έχω αποκαλύψει με την έρευνά μου και που δεν έχει μιλήσει κανένας ποτέ γι' αυτά. Είναι τα χημικά νέφη συμπίκνωσης , με τα οποία διασκορπίζουν στην ατμόσφαιρα ουσίες καταστολής, για να μην αντιδρούν έντονα οι άνθρωποι και οι υπόηχοι που μπορούν να μεταβάλλουν το συναισθηματικό κόσμο του ανθρώπου, το ηθικό και την διάθεση και όλα δια μέσου του εγκεφάλου, γιατί οι χαμηλές συχνότητες εγείρουν διαφορετικά συναισθήματα. Αλλα στα 9.1 Hz, άλλα στα 9.2 Hz, άλλα στα 9.7 κ.ο κ.
Ανάλογα δε με τον χαρακτήρα και το υποσυνείδητο του κάθε ανθρώπου, ο δείκτης του συναισθηματικού του κόσμου μεταβάλλεται παρομοίως. Όσοι νομίζουν ότι τόσες αυτοκτονίες είναι φυσιολογικές, αυτοί δεν γνωρίζουν τι μπορούν να κάνουν στον άνθρωπο οι υπόηχοι. Αλλά και οι πονοκέφαλοι, οι ζαλάδες και η τάση για εμμετό είναι βλάβες που προκαλούν οι υπόηχοι.
Εχω στοιχεία από την έρευνα για χιλιάδες μηχανήματα και εγκαταστάσεις σε όλη την Ελληνική επικράτεια. Σε ορεινές περιοχές βρίσκονται οι εγκαταστάσεις των χημικών νεφών συμπίκνωσης, αλλά οι πιο επικίνδυνες εγκαταστάσεις , των υπόηχων είναι εντός των πόλεων.

Και εδώ και τέσσερις ΜΗΝΕΣ από τον κρατικό μηχανισμό επικρατεί “Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ”.
Αλλά το γιατί, είναι πλέον ΟΦΘΑΛΜΟΦΑΝΕΣ.
Ποιός θα διέταζε μία έρευνα, που θα ΕΔΕΙΧΝΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ως ένοχο;
Αλλά για να ασχολούνται με κάτι οι “συνομωσιολόγοι” έχουν κάνει το εξής: Έχουν κάνει οι ίδιοι διαρροές και έχουν δώσει “τροφή” στους ανθρώπους για να ψάχνονται και να ασχολούνται με “αεροπλάνα και βαπόρια”, δηλαδή με ιστορίες που κουβεντιάζουμε για να κουβεντιάζουμε, λέγοντας ο καθένας ότι ακούμε ή ότι οι ίδιοι διαρρέουν, χωρίς όμως να μπορούμε να αποδείξουμε τίποτα με χειροπιαστά στοιχεία.
 Έχουν κάνει το κόλπο του ταχυδακτυλουργού που αποσπά την προσοχή σου με κάτι άλλο για να μην κοιτάς εκεί που πρέπει. Μας βάζουν να κοιτάμε και να μιλάμε για τα αεροπλάνα που ούτε μπορούμε να τα ελέγξουμε, ούτε να τα σταματήσουμε, ενώ αυτοί έχουν τις εγκαταστάσεις ελέγχου των ανθρώπων στη γη και όχι μόνο στη γη, αλλά δίπλα από το σπίτι μας.

Ο “φίλος” σας και “αποκαλυπτικός” Δημοσθένης Λιακόπουλος, σας λέει για τα αστρόπλοια και τους μετεωρίτες. Γιατί δεν σας έχει πει τίποτα για τα χημικά νέφη συμπίκνωσης και τις εγκαταστάσεις υπόηχων εντός των πόλεων; Εγώ του έχω στείλει με συστημένη επιστολή, υλικό και φωτογραφίες για τα νέφη συμπίκνωσης από το 2008. Γιατί δεν έχει πεί τίποτα; Δεν τα έχει δει ακόμα;
Και τώρα που μπορούμε να αποδείξουμε τα πάντα γιατί έχουμε χειροπιαστά στοιχεία, ΓΙΑΤΙ τώρα όλοι κάνουν τους ανήξερους και σφυρίζουν αδιάφορα;
Για αστρόπλοια και αεροπλάνα που δεν μπορούμε να αποδείξουμε τίποτα, μας λένε. Γι' αυτά όμως που μπορούμε να τα αποδείξουμε “ΓΑΡΓΑΡΑ”.
Γι'αυτό θα κάνω και μία μεγάλη “ΠΡΟΦΗΤΙΚΉ” αποκάλυψη και ας έρθουν να με αντικρούσουν.
Τα γεγονότα στην Ιερισσό της Χαλκιδικής και το μένος της αστυνομίας να τρομοκρατήσει τους ανθρώπους, δεν έχει καμία μα καμία σχέση με τη λειτουργία των ορυχείων. Ξέρετε γιατί; Γιατί πολύ απλά δεν χρειάζεται, ούτε είναι αναγκαίο να καταστραφεί το δάσος για να λειτουργήσει το χρυσορυχείο.

Όλη αυτή η καταστροφή γίνεται για να βρεθεί ο χώρος και να γίνουν εγκαταστάσεις υπόηχων. Άλλωστε, ο λόγος που οι κάτοικοι εκεί μπορούν ακόμα και αντιδρούν, είναι διότι δεν υπάρχουν κοντά τους εγκαταστάσεις υπόηχων, γι' αυτό και θέλουν να φτιάξουν εγκαταστάσεις υπόηχων, πολύ μεγάλης ισχύος. Όχι για να ελέγξουν μόνο τη συνείδηση και τον νου, στους “ατίθασους” κατοίκους της Ιερισσού, αλλά (ΔΩΣΤΕ ΠΡΟΣΟΧΗ) επειδή οι υπόηχοι ταξιδεύουν διανύοντας τεράστιες αποστάσεις με ελάχιστες απώλειες, χωρίς να εμποδίζονται από φυσικά εμπόδια, είναι το πιο κοντινό σημείο για να έχουν πρόσβαση στον έλεγχο του νου, στους μοναχούς του Αγίου Όρους.
                           


Νομίζω ότι ήταν ώρα να γίνει γνωστό σε όλους. Για να μπορέσουν να δικαιωθούν οι γενναίοι κάτοικοι της Ιερισσού και να λάβει γνώση και η κοινότητα του Αγίου Όρους και βρίσκουν δικαιολογία για την κατασκευή, δήθεν ότι είναι εγκαταστάσεις του χρυσορυχείου. Όπως βρήκαν δικαιολογία και κατασκεύασαν τόσες χιλιάδες εγκαταστάσεις στην Ελλάδα μαζί με τα Ολυμπιακά έργα, τους μεγάλους περιφεριακούς Αθήνας και Θεσσαλονίκης, την Εγνατία οδό την Αττική οδό και όπου έχει γίνει μεγάλο “δημόσιο” έργο στην Ελλάδα, μαζί έχουν γίνει και εγκαταστάσεις υπόηχων.

ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΜΩΣ ΕΧΟΥΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ.
ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΝ ΕΚΑΝΑΝ ΑΥΤΟΙ. ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.
ΜΕ ΛΑΘΟΣ ΛΑΟ ΤΑ ΕΒΑΛΑΝ.

Ιωάννης Λαμπρόπουλος
συγγραφέας-ερευνητής
giannis_lampropoulos@yahoo.com

 


         

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ "ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ" . . .

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ «ΠΟΛΥ-ΔΙΑΦΗΜΙΣΜΕΝΗ» ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ  ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ. ΑΝ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΘΑ ΗΘΕΛΕ  1 – 3 ΜΕΡΕΣ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΓΗ ΚΑΙ ΘΑ ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΡΑΤΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ  ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ  ΧΩΡΑ ΟΠΩΣ Η ΕΛΛΑΔΑ. ΑΠΟ ΤΙΣ 22 ΜΑΙΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΝΑ ΔΙΑΔΙΔΕΤΑΙ Η ΕΙΔΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ Η ΟΠΟΙΑ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΘΑ ΕΦΤΑΝΕ ΣΤΙΣ 28 ΜΑΙΟΥ, 6 ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ, ΔΙΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΚΠΟΜΠΗ ΦΟΡΤΙΣΜΕΝΩΝ ΣΩΜΑΤΙΔΙΩΝ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΚΗΛΙΔΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟ ΠΟΛΥ ΣΕ 3 ΜΕΡΕΣ ΦΤΑΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΓΗ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙΣ 6 ΜΕΡΕΣ ΝΩΡΙΤΕΡΑ, ΔΙΟΤΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΣΑΝ ΓΕΓΟΝΟΣ, ΟΥΤΕ ΕΣΤΙΑΖΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ Η ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΗΜΙΣΦΑΙΡΙΟ. ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΚΑΤΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ & ΤΕΧΝΙΚΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΙΣΩΣ ΕΧΕΙ ΟΡΑΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΠΑΡΕΜΒΟΛΩΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ (ΚΙΝΗΤΑ, ΡΑΔΙΟ, ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ, ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΟ ΣΗΜΑ ΚΤΛ) ΠΡΟΦΑΣΙΣΘΗΚΑΝ ΟΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ. Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΟΜΙΧΛΟΠΑΓΙΔΑ (Επίγειοι ψεκασμοί σε συνδυασμό με χαμηλές συχνότητες, ELF), ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΑ ΨΕΚΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ HAARP ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΝΕΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ, ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΩΝ ΣΟΒΑΡΩΝ ΘΕΡΙΝΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ, ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΚΑΜΨΟΥΝ ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΛΑΙΛΑΠΑ. ΕΙΜΕΘΑ ΒΕΒΑΙΟΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ  ΕΝΩΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ ΟΠΩΣ ΑΡΜΟΖΕΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΟΓΟΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗ.
ΔΙΟ-ΓΕΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ



Τρίτη 21 Μαΐου 2013

«Μηδέν Άγαν». Η «απούσα» πληροφορία της σύνθεσης.

Θα ξεκινήσω λίγο ανάποδα σε αυτή την ανάρτηση… Κι αυτό διότι σε λίγο θα υπάρξουν αποσυμβολισμοί σε έννοιες οι οποίες όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν δημιούργησαν συνειδήσεις διαφόρων επιπέδων αντίληψης οι οποίες κάθε άλλο παρά ανταποκρινόντουσαν στην πραγματικότητα. Συνειδήσεις που κι αυτές με τη σειρά τους δημιούργησαν σε πάρα πολλούς, ένα μορφογεννητικό πεδίο γύρω τους, που τώρα θα πρέπει (τουλάχιστον) να το αναπροσαρμόσουν, ώστε να κάνουν το επόμενο συνειδησιακό τους βήμα. Θα πρέπει δηλαδή, βάζοντας μια βάση στην επικοινωνία μας, να δεχθούμε ότι κάποιες έννοιες έχουν μια κρυφή ιερότητα για τις οντότητές μας και άρα θα πρέπει με τη συμπεριφορά μας, να επιδεικνύουμε τον ανάλογο σεβασμό όταν τολμούμε με οποιοδήποτε τρόπο να τις διαχειριζόμαστε, … Κάποιες λέξεις ή σύμβολα δηλαδή, αποτελούν για τη συνείδηση κάθε λαού μια κρυφή λέξη ή έννοια δύναμης.
Δύναμης, η οποία πηγάζει από την ιερότητα της έννοιας που αντιπροσωπεύει. Έτσι αν επιδράσει κάποιος πάνω σε ένα σύμβολο (ας πούμε το χρησιμοποιεί με λάθος τρόπο), επιδρά επίσης υποσυνείδητα και άρα κρυφά, στη συνειδησιακή σύνδεση ολόκληρου του λαού με την έννοιά της λέξης ή του συμβόλου. Για το λόγο αυτό, σύμβολα που περιέχουν έννοιες πανανθρώπινες, είναι ανεπίτρεπτο για παράδειγμα να γίνονται σύμβολα σε πολιτικά κόμματα, διότι έτσι καταστρέφουν ολόκληρη την έννοια που είναι καταγεγραμμένη στις συνειδήσεις. Παράδειγμα η σβάστικα που χρησιμοποίησε το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα της Γερμανίας στα μέσα του περασμένου αιώνα και το οποίο πλέον, αποτελεί για μια πολύ μεγάλη μερίδα της ανθρωπότητας ένα σύμβολο φόβου, καταπίεσης και μίσους.
 
 

Ο αναγνώστης, ήδη θα διερωτάται, γιατί τα έγραψα όλα αυτά σαν πρόλογο… Θα σας πω… Τα έγραψα αυτά φίλε αναγνώστη, διότι σήμερα θα κινηθούμε γύρω από λέξεις, σύμβολα και έννοιες, οι οποίες έχουν μια ιδιαίτερη σημασία για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Λέξεις όμως σύμβολα και έννοιες που τυχαίνει να βρίσκονται στην Ελλάδα και να αποτελούν πρώτα απ’ όλα δική μας κληρονομιά. Έννοιες, που τα προηγούμενα χρόνια, έγιναν ήδη πηγή εκμετάλλευσης από τις αδελφότητες. Εκμετάλλευσης όμως, στην οποία συμμετείχαν και συμμετέχουν ακόμη ενεργά Έλληνες. Θα παρακαλούσα λοιπόν, πριν ξεκινήσει αυτό το άρθρο, να αντιληφθούμε όλοι, ότι αυτά που θα διαβάσετε, ανήκουν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα και εμείς, είμαστε απλά οι διαχειριστές τους. Και σαν διαχειριστές τους θα πρέπει να επιδείξουμε τον ανάλογο σεβασμό. Σεβασμό όμως, που όπως θα δείτε, θα χρειαστεί και τόλμη… και ακεραιότητα… Διότι σήμερα θα αναδείξουμε τη βαθιά κρυμμένη σημασία των κωδικοποιημένων συμβόλων της περιοχής των Δελφών και τον τρόπο που αποκρύφτηκε η  έννοια τους.
Θα έχουν ίσως καταλάβει κάποιοι που έχουν διαβάσει τις προηγούμενες αναρτήσεις μου, ότι «Δελφοί» είναι κάθε άλλο παρά μονάχα ένας απλός γεωγραφικός προσδιορισμός. Διότι, η περιοχή και ο ιερός αρχαίος τόπος των Δελφών, ορίζει το σημείο όπου υπάρχουν και λειτουργούν, εκείνοι οι οποίοι φέρουν ολόκληρη την πληροφορία. Δηλαδή οι άνθρωποι Δελφοί. Στην προηγούμενη ανάρτησή μου, όπου κάνω τη διάκριση ανάμεσα στην έννοια του α-δελφού και του δελφού, περιγράφω πλήρως τη λέξη όπου αναφέρω ότι δελφός είναι εκείνος που είναι ικανός να «μεταφέρει» και να διαχειριστεί μια πληροφορία ολοκληρωμένα συνολικά. Την οποιαδήποτε πληροφορία, με οποιοδήποτε τρόπο, στο οποιαδήποτε σημείο. Ολόκληρη και αυτούσια. Θα μπορούσε να είναι ο μοναδικός κληρονόμος ενός πατέρα, ή ο μοναδικός μαθητής ενός δασκάλου ή το μοναδικό κλειδί για να ανοίξει ένα θησαυροφυλάκιο, ή ο μοναδικός κωδικός για να εισέλθεις σε κάποια δεδομένα. «Δελφικό» δηλαδή, είναι το «μοναδικό κλειδί», ο «μοναδικός κωδικός», που ανοίγει μια μοναδική πύλη…

Ενώ δηλαδή έχουμε την έννοια της λέξεως «δελφύς» που σημαίνει μήτρα (πηγή), μέχρι σήμερα εξετάστηκε μόνο ως προς την θηλυκή αναπαραγωγική της έννοια. Δηλαδή το όργανο από το οποίο προέρχονται μονάχα οι α-δελφοί, χωρίς να θεωρήσουμε σημαντικό να συμπληρώσουμε το κανονικό της παράγωγο, δηλαδή πρώτιστα τον Δελφό. Δελφοί, οι ιερείς του ναού, οι οποίοι προήρχοντο από την μήτρα (την πηγή) και κατείχαν ολόκληρο το εύρος της απαραίτητης αρχικής πληροφορίας και όχι Δελφοί δηλαδή η περιοχή στην οποία ήταν κτισμένος ο ναός στους Δελφούς. Και ποια είναι η γνώση ή η πληροφορία που κατέχει ένας Δελφός ιερέας; Τώρα θα πρέπει ο αναγνώστης, να σταματήσει να διαβάζει, να κάνει ένα συνειδησιακό βήμα πίσω, να ηρεμίσει μένοντας ψύχραιμος με αυτό που θα διαβάσει ώστε να αρχίσει να αντιλαμβάνεται ολόκληρη την εικόνα που του έχει αποκρυφτεί όλους αυτούς τους αιώνες.
Ο κάθε αναγνώστης λοιπόν, θα πρέπει να «δει» τρία σημεία, συνολικά, με το νου και την καρδιά του, συνθέτοντας τη λογική, το συναίσθημα και την κρυμμένη πληροφορία που βρίσκεται αιώνες τώρα στη συνείδησή του. Στην κορυφή το σύμβολο του διπλού «έψιλον», σύμβολο της «αντίστροφης ροής» και δημιουργίας του αισθητού κόσμου μέσα από την αλληλεπίδραση της πληροφορίας των πέντε λειτουργικών αρχείων της ψυχής. Αμέσως από κάτω, να συνθέσει την πρώτη πληροφορία που πήρε ήδη, με το σύμβολο-έννοια του «γνώθι σ’ αυτόν» το οποίο τον οδηγεί στον αποσυμβολισμό της δημιουργίας των πέντε πεποιθήσεων μέσω της αλλοίωσης της πληροφορίας της ψυχής από την συνειδητότητα και τέλος να σταματήσει στο τρίτο και τελευταίο σύμβολο, του «μηδέν άγαν».
 


 
«Μη δεν άγαν». Μια φράση που την κρυμμένη της δυναμική έννοια, γνώριζαν αρχικά μόνο οι Δελφοί και κατόπιν μονάχα οι αδελφότητες. Από πληροφορία που κράτησαν από τους ίδιους τους ιερείς. Πριν κλείσουν το ναό. Μηδέν άγαν, δηλαδή απόφυγε να θεωρείς περιττή και άχρηστη οποιαδήποτε πληροφορία, απόφυγε να στρέφεις το βλέμμα, το νου και την καρδιά σου μονάχα σε κάποιο μικρό τμήμα του συνόλου, θεωρώντας αδύνατον να διαχειριστείς τη σύνθεση στο σύνολο της. Απόφυγε να θεωρείς το «μικρό» σαν σημαντικό ή το «μεγάλο» σαν ασήμαντο. «Απόφυγε την εξειδίκευση». Και τι είναι αυτό που οι σημερινοί επιστήμονες θεώρησαν ασήμαντο για εκείνους; Ποιο είναι το στοιχείο εκείνο που με τόση επιμέλεια από κάποιους απομακρύνθηκε από το πεδίο τους; Φυσικά η ψυχή… Διότι είναι αδύνατον να αντιληφθείς την έννοια της «εκπύρωσης και ανασύνθεσης του σύμπαντος» παρατηρώντας τις λεπτομέρειες μόνο και βγάζοντας από το «κάδρο» την πληροφορία της «ψυχής». Όσο είναι αδύνατον να αντιληφθείς σαν σχήμα, σαν λειτουργία και σαν έννοια το σώμα ενός ανθρώπου, προσπαθώντας μονάχα να εξετάσεις κάποια μοναδική ουσία που περιέχει μέσα σε κάποιο νεκρό κύτταρο του.
Φυσικά γράφω πάλι για την αρχή της δημιουργίας του αισθητού κόσμου. Για την αρχή της αντιστρόφου ροής. Την πλήρη περιγραφή την έχω κάνει στο άρθρο "Αισθητός κόσμος και η αρχή της "αντίστροφης ροής". Εδώ θα δώσω απλά τον συμβολισμό της. Διότι το αντεστραμμένο (αριστερό) «ε» στην κορυφή του ναού του Απόλλωνα, αποτελεί την αρχική πορεία της ροής της συνειδητότητας. Η οποία αντιστρέφεται (δεξί ε), ακριβώς στο όριο (ι) του τρισδιάστατου κόσμου μας από τις πέντε (ε') λειτουργικές πληροφορίες της πηγής (πηγή –μήτρα –δελφύς), παράγοντας το είδωλο της συνείδησης (ειδέναι). Και όλο αυτό, μπορεί να γίνει αντιληπτό, μονάχα αν αποφύγουμε να θεωρήσουμε μη σημαντικό (μηδέν άγαν) τις πέντε (ε') λειτουργικές πληροφορίες της ψυχής οι οποίες τελικά αναδεικνύουν τον Ανώτερο Εαυτό (γνώθι σ’ αυτόν) στον άνθρωπο. Ναι φίλε αναγνώστη... Η αρχή της δημιουργίας του αισθητού κόσμου, ολόκληρη μαζί με την λειτουργία της συνείδησης μέσω της ψυχής... Στο ναό των Δελφών όλους αυτούς τους αιώνες συνεχώς... Μπροστά στα μάτια μας... Στο ναό του Απόλλωνα, δηλαδή της ενέργειας της ψυχής… Με παρακολουθεί ο αναγνώστης τι γράφω; Μπορεί να κατανοήσει τώρα τι σημαίνει σύνθεση; Μπορεί τώρα να κατανοήσει το σήμαινε για τους Δελφούς η Δελφύς; Μπορεί να κατανοήσει γιατί η «εσωτερική» ενέργεια της ψυχής αποφασίστηκε να κωδικοποιηθεί στον Απόλλωνα; Ίσως όχι ακόμη… Ίσως είναι νωρίς… Για μερικούς σίγουρα… Αλλά τι να πρωτογράψω…

Πολλοί τώρα, θα βιαστείτε να θριαμβολογήσετε υπέρ του γένους των Ελλήνων. Λιγότεροι θα σπεύσετε (ίσως αφελώς) να πείτε πάλι «σας τα ‘λεγα εγώ» και ελάχιστοι (ελπίζω) θα σκεφθείτε να το εκμεταλλευθείτε σαν πρόσθετου συμβολισμού σε κάποια πολιτικής χροιάς ομάδα. Πριν το κάνετε όμως, θα πρέπει να αναρωτηθείτε… Γιατί στην Ελλάδα; Γιατί πάλι εδώ; Είναι δυνατόν να κάνουμε κάποιο λάθος; Από πού τα βρήκαμε; Ποιος μας τα έδωσε; Είμαστε το ευγενές γένος των ανθρώπων; Είμαστε οι επίλεκτοι και οι εκλεκτοί; Λυπάμαι αλλά τίποτε από όλα αυτά που διαβάζετε κάθε μέρα, εδώ και πολλά χρόνια σχεδόν παντού… Τίποτε από αυτά… Τι είμαστε τότε; Φίλε μου αναγνώστη, λυπάμαι για αυτό που θα διαβάσεις, διότι οι Έλληνες είναι κάτι πολύ σημαντικότερο, που όμως θεωρούν άνευ σημασίας… Κάτι τόσο απλό… τόσης ευτελούς αξίας… και τόσης απύθμενης σε ευθύνη σπουδαιότητας… Είμαστε οι αγγελιοφόροι της ανθρωπότητας… Ή αν θέλεις για να αισθανθούμε καλύτερα, οι ταχυδρόμοι των θεών… Όμως «μηδέν άγαν»…

Είπα θεών; Ποιών θεών όμως; Ας προσπαθήσουμε να είμαστε για λίγο σοβαροί… Ζούμε σε μια εποχή που η έννοια της «ενέργειας» και της σχέσης της με την πληροφορία σήμερα, μπορεί να γίνει κατανοητή πλέον από τους περισσότερους… Ακόμη και οι σύγχρονες πληροφορίες που έρχονται στο φως, σχετικά με τους μεγάλους προκατακλυσμιαίους πολιτισμούς της περιόδου των αρχαίων αυτοκρατοριών της Ατλαντίδος, των Αθηνών και των Σανσκριτών, μπορούν πλέον να γίνουν κατανοητοί. Δύσκολα αλλά πια μπορούν… Όμως σκεφτείτε του ανθρώπους που ζούσαν την περίοδο μετά τον κατακλυσμό. Εκείνους που από την λάμψη ενός υπερμεγέθους πνευματικού και υλιστικού επιπέδου, επέστρεψαν εν μία νυκτί, στις σπηλιές και στα δάση χάνοντας οποιαδήποτε σύνδεση με την αρχαία σοφία.
Σκεφτείτε εκείνους που ανέλαβαν την ευθύνη της διατήρησης της μνήμης της ανθρωπότητας ζωντανής. Εκείνους που έπρεπε να βρουν ένα τρόπο να διατηρήσουν μέρος της πληροφορίας μέσα στη συνείδηση της αποδεκατισμένης από την καταστροφή ανθρωπότητας. Μπορείτε να φαντασθείτε τον άνθρωπο του 4000 πΧ για παράδειγμα, να προσπαθεί να καταλάβει τι σημαίνει ενέργεια, πληροφορία, σωματίδιο, ηλεκτρόνιο, και εικονικός αισθητός κόσμος; Για φαντασθείτε το… Για εκείνον οι ερωτήσεις ήταν άπειρες… Ποιος το είπε; Γιατί είναι έτσι ο κόσμος; Τι είναι ο άνθρωπος; Από πού ήρθαμε; Σκεφτείτε τους τότε ιερείς, να προσπαθούν να διατηρήσουν αυτή τη μνήμη ζωντανή αλλά κωδικοποιημένη διαχρονικά, για μια περίοδο δώδεκα χιλιάδων ετών, ώστε να φτάσει ακέραιη και ασφαλής στο σήμερα. Στο σημείο όπου η ανθρωπότητα θα μπορέσει να ανακαλέσει μνήμες και να αντιληφθεί τι πραγματικά συνέβη τότε και τώρα και τι πήγε στραβά… Τώρα, σιγά-σιγά, ίσως αρχίζει ο αναγνώστης να διαμορφώνει μια καλύτερη εικόνα, για το πως άρχισε να διαμορφώνεται η έννοια μιας ενέργειας στη μορφή ενός θεού...
 


 
Μας αρέσει να πλάθουμε ιστορίες και να δημιουργούμε μυθικά πλάσματα γύρω μας, από τα οποία κινδυνεύουμε τόσο, που καλό θα ήταν να περιμένουμε κάποιον να έρθει να αναλάβει τη δουλειά. Θέλουμε να σκεπτόμαστε σύνθετα και ίσως κάπου μέσα μας, αρεσκόμαστε να υπάρχουν τέρατα, πλάσματα από ερπετά, που έφτασαν στη γη με διαστημόπλοια ή με τη σελήνη, κι απ την άλλη όμως έχουμε σταματήσει να σκεφτόμαστε απλά… Έχω διαβάσει σχεδόν παντού για τα διαστημόπλοια που έρχονται μέσα από πύλες αλλά μόνο μια φορά διάβασα κάπου τη σκέψη οτι: «Καλά, πού και πώς εξυπηρετούν ας πούμε τα φώτα και οι προβολείς, ένα διαστημόπλοιο που έρχεται από την Ανδρομέδα; Να βλέπουν οι εξωγήινοι στη νύχτα μη χαθούν στο διάστημα;» Αδυνατούμε να δημιουργήσουμε με σύνθεση λογικής και συναισθήματος για αυτά τα απλά ζητήματα, αφήνοντας έτσι και εκτός οποιαδήποτε σκέψης, το γεγονός ας πούμε ότι οι Αθηναίοι, συμμετείχαν στην καταστροφή του πολιτισμού της ανθρωπότητας τότε.
Τι έγραψα αγαπητέ αναγνώστη τώρα; Φυσικά… Ότι οι Έλληνες, ήταν ο λαός που είχε ενεργό συμμετοχή σε εκείνη την καταστροφική αλλαγή της ανθρωπότητας στην Ατλαντίδα, πριν από δώδεκα χιλιάδες περίπου χρόνια ίσως. Δεν το σκέφτηκε κάποιος; Τι επιπτώσεις και συνέπειες συνεπάγεται κάτι τέτοιο; Πως γίνεται και σε κάθε αλλαγή της ανθρωπότητας, οι Έλληνες είναι εκεί; Καλώς ή κακώς, άσχετα που υπάρχει δίκιο ή άδικο στην τελική κρίση της καταστροφής, ο αναγνώστης θα πρέπει να σκεφτεί ότι κάποιοι από τους προγόνους μας, την εποχή που τα πράγματα είχαν αρχίσει να παίρνουν μια καταστροφική τροπή για ολόκληρο τον πλανήτη, τη στιγμή που η τότε τεχνολογική εξέλιξη άρχισε να επιδρά με τόσο πολύ αρνητικό τρόπο στις επόμενες τότε ημέρες του ανθρώπου, κάποιοι Έλληνες από την τότε κραταιά αυτοκρατορία των Αθηνών, ήταν πάνω στην Ατλαντίδα ήδη σαν κατακτητές. Πράγμα που τους έδινε την ευκαιρία να γνωρίζουν λεπτομέρειες των τότε ημερών που θα ακολουθούσαν. Το έχει σκεφτεί αυτό κάποιος; Οι αδελφότητες όμως όχι μόνο το σκέφτηκαν αλλά έχουν και στοιχεία από τις μέρες εκείνες. Στοιχεία και από τις δύο πλευρές…

Διότι οι Αθηναίοι στρατηγοί, επιστήμονες και ιερείς της τότε εποχής, άνθρωποι δηλαδή που είχαν γνώση ειδική και γενική για τις καταστάσεις που ίσως ακόμη και σήμερα μοιάζουν επιστημονικής φαντασίας, είχαν πληροφόρηση μέσα από την πηγή. Ζούσαν εκεί, γνώριζαν την αιτία που έγινε η εκστρατεία και η απόβαση όπως και γνώριζαν την επικίνδυνη κατάσταση που είχε δημιουργηθεί από τις Ατλάντιες αδελφότητες. Διότι η τελική καταστροφή ήρθε αφού οι Αθηναίοι είχαν καταλάβει μεγάλο μέρος της χώρας και αφού πέρασε αρκετός καιρός από την στιγμή που οι Άτλαντες άρχισαν να χάνουν από την κυριαρχία τους.
Θέλω δηλαδή στο σημείο αυτό, ο αναγνώστης να κάνει ένα νοερό ταξίδι μέχρι εκείνη τη μακρινή εποχή και να προσπαθήσει να φέρνει στη σκέψη του, σκηνές σταδιακής εκκένωσης της χώρας, τόσο από τους Άτλαντες όσο και από τους Αθηναίους, όπως και τις συνθήκες για την προετοιμασία της επόμενης μέρας. Να σκεφτεί δηλαδή ότι κάποιοι ιερείς και επιστήμονες, αντιλαμβανόμενοι τη σοβαρότητα της κατάστασης και του κακού που θα επακολουθούσε, δρομολόγησαν τη διάσωση σημαντικών πληροφοριών όπως και τον τρόπο που αυτές έπρεπε να μείνουν χαραγμένες πάνω στον πλανήτη ώστε να φτάσουν στις επόμενες γενεές. Πληροφορίες που θα δίνουν γνώση ικανή να αναπτύξει αλλά και να προστατέψει από τα ίδια λάθη.

Θεωρείτε ότι η καταστροφή έγινε εντελώς ξαφνικά; Όχι φυσικά… Αυτό μπορεί να συνέβη την τελευταία ημέρα, αλλά σύμφωνα με τα αρχεία που φυλάσσονται στις αδελφότητες, δόθηκε σημαντικός χρόνος σε αρκετά μεγάλο πλήθος να μεταναστεύσει προς όλες τις κατευθύνσεις. Και οι τρεις αυτοκρατορίες , τόσο των Ατλάντων όσο και των Αθηναίων αλλά και των Σανσκριτών στην Ασία είχαν ένα διάστημα μερικών μηνών όπου κατόρθωσαν με μεγάλη ταχύτητα να μαζέψουν και να φυλάξουν αρκετές πληροφορίες για το μέλλον. Και τελικά η Ατλαντίδα καταποντίστηκε εντελώς παίρνοντας όλες τις πληροφορίες στον τάφο της, η Αθήνα καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά και η μόνη περιοχή που διατήρησε το μεγαλύτερο μέρος τους αποθηκευμένες ήταν η Ασία. Τόσο από τους ίδιους τους τότε κατοίκους της όσο και από τα μεταναστευτικά καραβάνια που έφτασαν εκεί… Και μαζί με τις πληροφορίες, ο κάθε λαός, κράτησε και το υποσυνείδητο μίσος για τον άλλον, κατηγορώντας τον βουβά για εκείνη την καταστροφή… Κι αυτό είναι ένα στοιχείο που θα το εξετάσουμε σε ειδικά άρθρα…
Αυτοί είναι λοιπόν οι Δελφοί. Οι Αθηναίοι ιερείς των Δελφών, οι οποίοι, πρώτο τους μέλημα μετά την καταστροφή, ήταν να δημιουργήσουν το χώρο στον οποίο θα φύλασσαν και θα διατηρούσαν τα αρχεία τους διαχρονικά. Το χώρο και τον τρόπο που θα κρατούσαν ζωντανές, ζωτικές πληροφορίες για τη πηγή της ψυχής του (δελφύς) ζωή του ανθρώπου, τη φύση, την ενεργεια και την "εσωτερική" λειτουργία της, τη σχέση του με τον ήλιο, την αρμονία του σύμπαντος και την κωδικοποιημένη πληροφορία της δημιουργίας του. Αυτοί ήταν οι Έλληνες δελφοί. Διότι υπήρχαν και άλλοι... Ποιοι άλλοι; Οι άλλοι από την άλλη πλευρά… Δύο γιγάντιες για την εποχή τους αυτοκρατορίες συγκρούστηκαν με τέτοια σφοδρότητα που μέσα σε λίγους μήνες, ίσως και λίγο πάνω από χρόνο, επέστρεψαν την ανθρωπότητα στη λίθινη εποχή… Και οι διασωθέντες και από τις δύο πλευρές, διατήρησαν τα δικά τους αρχεία κάθε μία… Αρχεία δηλαδή που έχουν μια διαφορά… Οι Αθηναίοι, κατάφεραν και διέσωσαν τις πληροφορίες εκείνες που είχαν σχέση με τη «ροή» της ζωής και αυτό για εκείνους ήταν αρκετό, ενώ οι Άτλαντες τις πληροφορίες για την «αναπαραγωγή» της, και έτσι κάτι τους έλειπε…
 


 
Κι έτσι δημιουργήθηκαν οι Δελφοί και οι Αδελφοί. Δηλαδή εκείνοι που κατάφεραν και διατήρησαν την μητρική πληροφορία από την πηγή και εκείνοι που κάτι αγνοούσαν…  Φυσικά αυτές οι διαφορές ήταν γνωστές, μιας και πριν την καταστροφή κάπως έτσι ήταν επίσης τα πράγματα… Κι αυτός ήταν και ο λόγος που οι Άτλαντες πίεσαν και πειραματίστηκαν προς απαγορευμένες περιοχές γνώσης… Οι Αδελφότητες είναι διαχρονικές… Μετά την καταστροφή, τα πράγματα ήταν στην αρχή σχετικά ομαλά, αλλά όσο περνούσαν οι αιώνες, οι άνθρωποι που αποτελούσαν το ιερατείο των Δελφών, άρχισαν να απομακρύνονται από την πλήρη αντίληψη της ιερότητας του ρόλου τους… Άρχισαν να δημιουργούν τις δικές τους σέχτες και αδελφότητες –τις γνωστές αμφικτιονίες-, με τελικό αποτέλεσμα να φτάσουμε στους ιερούς πολέμους μεταξύ των πόλεων της Ελλάδας στις οποίες είχαν επίδραση οι ιερείς. Η ίδια ακριβώς ιστορία με σήμερα, μόνο που το ντεκόρ του πλανήτη είναι διαφορετικό.
Αδίστακτοι άνθρωποι, με ροπή στον άκρατο υλισμό, στο χρήμα και στην εξουσία, μπήκαν μέσα στους κόλπους των Δελφών, με αποτέλεσμα να καταφέρουν τελικά να οδηγήσουν ολόκληρη την τότε Ελλάδα στην καταστροφή του πολιτισμού της. Τουλάχιστον να επιδράσουν σε αυτό δραστικά. Και πριν εγκαταλείψουν τα ιερά, μάζεψαν ότι πληροφορίες διέθετε ο ναός και έφυγαν… Που πήγαν; Που έφτασαν; Σε τι χέρια έπεσε όλος αυτός ο πλούτος των πληροφοριών που τόσους αιώνες διατηρούνταν, κειμήλιο της ανθρωπότητας; Αγνοείται η τύχη τους;…  Όχι… Όσο κι αν κάποιοι θα βιαστείτε να κρίνετε τους Χριστιανούς για όλο αυτό, οι υπαίτιοι κρύβονται ανάμεσα στους τότε ιερείς… Για αυτό πριν το κάνετε, θα πρέπει να δείτε τη μεγαλύτερη εικόνα… Να δείτε δηλαδή γύρω και τους άλλους λαούς, που άλλαξαν κι εκείνοι θρησκεία. Λαούς όπως του Ρωμαίους, τους Γαλάτες, ή ακόμη πιο δύσκολο τους Κέλτες… Πριν κρίνετε τα γεγονότα στην τότε Ελλάδα, δείτε γύρω ολόκληρη την περιοχή. Προσπαθήστε να δείτε την συνολική εικόνα, ανθρώπων παραστρατημένων και υποταγμένων στην απληστία τους, ανθρώπων που με την εξουσία που κατείχαν, άρχισαν να καταπιέζουν υποσυνείδητα ολόκληρους λαούς για μια αρκετά μεγάλη χρονική περίοδο… Και αντί να κρίνουμε μόνο αυτούς που «ήρθαν», ας κρίνουμε συγχρόνως και αυτούς που «έφυγαν», ή ας αποφύγουμε να κρίνουμε τον οποιοδήποτε… Διότι σε μια κρίσιμη στιγμή που η ανθρωπότητα ετοιμαζόταν, όπως και σήμερα, να μπει σε μια φάση αλλαγής, κάποιοι αδίστακτοι και ασυνείδητοι, την εγκατέλειψαν στη βία, με αποτέλεσμα την καταστροφή ενός ολόκληρου πολιτισμού…

Τα δελφικά σύμβολα, όσο και οι έννοιες που ήταν χαραγμένες στη συνείδηση του απλού λαού, άρχισαν να εξευτελίζονται, χωρίς κανένας να μπορεί να τα διορθώσει. Τα σύμβολα που δίδασκαν στον άνθρωπο την ιστορία του και τη γένεση του κόσμου του, διαλύθηκαν μέσα στην ιστορία, διότι οι πνευματικοί του ηγέτες, τη δύσκολη στιγμή της αλλαγής της συνείδησης της ανθρωπότητας, φάνηκαν αδύναμοι να μπορέσουν να κρατηθούν στο ύψος τους. Ο αναγνώστης δηλαδή στο σημείο αυτό, θα πρέπει να συνειδητοποιήσει, ότι από τη στιγμή που άρχισε η διαφθορά του ιερατείου μέχρι την εποχή που ήρθε ο Χριστιανισμός και άλλαξε την κατάσταση, επαναφέροντας την ιερότητα στο λαό, μεσολάβησαν περίπου πεντακόσια χρόνια. Πεντακόσια χρόνια πνευματικού χάους και συνειδησιακής απογύμνωσης, πού όλοι σιγούν ή παριστάνουν πως αγνοούν.
Μια ολόκληρη εποχή που αναλογιζόμενη την ιστορία της, μας δίνει σήμερα, πάλι λες και είναι από σύμπτωση, μια μοναδική ευκαιρία. Ποια ευκαιρία; Να αναλογιστούμε τη δική μας προσωπική ευθύνη. Όλοι μας σαν σύνολο και ο κάθε ένας ξεχωριστά, θα πρέπει να σοβαρευτούμε σαν λαός και να κατανοήσουμε, ότι όσο κι αν κάποιοι θέλουν να ξεχάσουμε εμείς οι Έλληνες την πραγματική ιστορία μας, μας εμποδίζει η ευθύνη μας. Όσο κι αν κάποιοι θέλουν να ξεχάσουμε και να διαγράψουμε από τη μνήμη μας τις στιγμές πριν από αυτές που μας δίδαξαν, εκείνες είναι εκεί, περιμένοντας να τις ανασύρουμε με σεβασμό ώστε να μας οδηγήσουν να ολοκληρώσουμε και πάλι το χρέος μας. Ποιο είναι όμως αυτό το χρέος μας; Τι είναι αυτό που κάθε τόσο βγαίνει μπροστά μας και πάλι εξαφανίζεται μέσα σε ένα ακαθόριστο πέπλο;

Η Δελφικός κύκλος του «Μηδέν Άγαν». Ή αλλιώς εστία. Ένα «μηδέν άγαν» εντελώς διαφορετικό από αυτό που τόλμησαν να λεηλατήσουν κάποιοι. Ο ιερός κύκλος της ανθρωπότητας, ο οποίος μας καλεί να παραδώσουμε στους παραλήπτες του την πληροφορία της δημιουργίας των πολιτισμών τους, διατηρώντας μέσα της αυτά που κάποιοι θεώρησαν πως είναι περιττά. Να την παραδώσουμε αυτούσια και ολοκληρωμένη. Ανεξάρτητα από θρησκείες και κοινωνικές δομές, οι Έλληνες έχουν στη συνείδησή τους την υποχρέωση και την ευθύνη διαχρονικά, να παραδίδουν κάθε φορά στην ανθρωπότητα τον επόμενο κύκλο του πολιτισμού της. Μια υποσυνείδητη εντολή, χαραγμένη μέσα μας, κάθε φορά μας οδηγεί με ένα μυστήριο και ανεξήγητο τρόπο, να βάλλουμε "πλάτη" εμείς, ώστε ολόκληρη η ανθρωπότητα να περάσει στην επόμενη αποχή της. Σύμπτωση; Πεπρωμένο; Ίσως τίποτε από τα δύο, ίσως και τα δύο… Μια εσωτερική εντολή, που κάποιοι, στην άγνοιά τους ίσως, τόλμησαν να αγγίξουν και να αποπειραθούν να εκμεταλλευτούν για άλλα συμφέροντα...
Ο Δελφικός κύκλος του Μηδέν Άγαν… Αυτό που κρύβεται και που σιγά-σιγά ξεδιπλώνεται μπροστά μας ώστε να μας οδηγήσει στο πεπρωμένο μας… Η δύναμη ή η αδυναμία μας να συνθέσουμε τις ολοκληρωμένες εκείνες πληροφορίες, που ολόκληρη η ανθρωπότητα περιμένει από μας να «διαβάσει». Όχι επειδή είμαστε εκλεκτοί. Όχι φυσικά… Αλλά επειδή είμαστε οι αγγελιοφόροι της. Και καθώς προχωράμε στο αστείρευτο κόσμο της συνείδησης καθημερινά, θα αντιλαμβανόμαστε τον Εαυτό μας, τη ψυχή μας και την ανάγκη να βρούμε πάλι τα σημαντικά στοιχεία που είναι απαραίτητα σε κάθε πολιτισμό. Βρισκόμαστε στο σημείο εκείνο του χρόνου που οφείλουμε να βρούμε τη δύναμη της σύνθεσης των ιερών εστιών μας. Των συνόλων εκείνων που θα μεταλλάξουν τις πνευματικές ομάδες όλων των ειδών από σημεία υπακοής, σε φορείς και κύκλους συνειδητότητας. Στις επόμενες αναρτήσεις, ήρθε ο καιρός να περιγράψουμε πια το σχεδιασμό για την επόμενη δική μας μέρα. Τον τρόπο που σχεδιάζεται, που νοείται και που δομείται τελικά βάσει του ιερού δελφικού κύκλου διαχρονικά. Του κύκλου της σύνθεσης της πληροφορίας της πηγής, της ψυχής, και του Εαυτού μας. Τον τρόπο που λειτουργούν και τον τρόπο που αρχίζουν και επιδρούν στη συνειδητότητα συνολικά. Κι αυτό που σας γράφω είναι τετελεσμένο. Είναι ήδη εδώ…

Αλκιρέας
(συνεχίζεται…)
 
 

Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

Αισθητός κόσμος. Φύση, δομή και λειτουργία του

Πως βρήκαν πεδίο ελεύθερο οι αδελφότητες και δημιούργησαν όλη αυτή την κατάσταση της παραπληροφόρησης; Πως κατάφεραν σε ένα καθαρά τεχνολογικό και επιστημονικό δυτικό κόσμο να αναπτύξουν θεωρίες που μόνο σαν ανοησία μπορείς να τις χαρακτηρίσεις; Αν ρωτήσεις κάποιο καταξιωμένο επιστήμονα, να σου μιλήσει σχετικά με την εμπιστοσύνη που τυχόν δείχνει στις υπάρχουσες γραπτές ή προφορικές παραδόσεις της ανθρωπότητας, πιθανότητα να είναι τόσο απαξιωτικός, που να σου εξαφανίσει στη στιγμή, κάθε διάθεση να ασχοληθείς ξανά με το θέμα. Κι αυτό φυσικά είναι κάθε άλλο παρά τυχαίo.
 
Μπορεί κάποιοι να το δικαιολογούν, λέγοντας ότι οι επιστήμονες απλά αρνούνται να χρησιμοποιήσουν αναπόδεικτα δεδομένα, αλλά αυτή η υπόθεση είναι κάθε άλλο παρά αληθής. Και τούτο διότι πρώτον, είναι αδύνατον να νοηθείς επιστήμονας όταν απορρίπτεις εκ των προτέρων, χωρίς να ασχοληθείς μαζί τους, δεδομένα που τυχόν βρεθούν μπροστά σου και δεύτερον διότι με αυτόν τον τρόπο, οι αδελφότητες ελέγχουν τη ροή της πληροφορίας προς τη μεγάλη μάζα των επιστημόνων. Διότι αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να ελέγχουν εκείνους που έχουν τη δυνατότητα να κατανοήσουν, εκείνους που έχουν έτοιμες συνάψεις για να προχωρήσουν σε επαγωγικές και παραγωγικές σκέψεις, μιας και όλοι οι υπόλοιποι είναι αδύνατον να δουν κάτι το οποίο υπάρχει μπροστά τους, χωρίς την όποια προηγούμενη σχετική ενημέρωσή τους.
Έτσι, δημιούργησαν ένα ευρύ εκπαιδευτικό πλαίσιο για όλο τον πληθυσμό του πλανήτη, στο οποίο έδωσαν τους κανόνες και τις οδηγίες του «καλού επιστήμονα» και ένα στενό κύκλο, μέσα από τον οποίο περνούν τις πληροφορίες που θέλουν να αναπτύξουν και να εξελίξουν σε κάθε διαφορετική εποχή. Στον πρώτο πλαίσιο, υπάρχουν όλοι οι επιστήμονες, φοιτητές, καθηγητές, εφαρμοστές, ερευνητές, που ασχολούνται με τα θέματα που θα φτάσουν στα μάτια, στα αυτιά και άρα στη συνείδηση του μεγάλου πλήθους και στον δεύτερο στενό κύκλο, υπάρχουν τα εργαστήρια και οι ειδικές εταιρίες οι οποίες ακολουθώντας όλα τα πρότυπα ασφαλείας και ελέγχου, δημιουργούν και αναπτύσσουν αυτά που –πιθανότατα- θα χάσουν κάθε ευκαιρία να φτάσουν στο φως του ήλιου και στις αισθήσεις των πολλών. Ενώ δηλαδή στο πρώτο διευρυμένο πλαίσιο, υπάρχει η -σχεδόν δια νόμου- απόρριψη της εμπειρίας και της ιστορικής προφορικής ή γραπτής παράδοσης, στο δεύτερο στενό κύκλο, η παράδοση αποτελεί το σημείο από όπου ξεκινούν και τελειώνουν όλα.

Διότι οι αδελφότητες, είναι ενεργές και λειτουργούν για εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια συνεχώς και αδιαλείπτως. Όλα αυτά που για μας αποτελούν αντικείμενο έρευνας, χρόνο και αγώνα, για αυτούς είναι δεδομένα που ανασύρουν από τα αρχεία τους. Όμως εδώ θα πρέπει να πούμε ότι, όταν μιλάμε για τις αδελφότητες, παρά την όποια εντύπωση έχει ο αναγνώστης για αυτές, μιλάμε για οργανώσεις θνητών όντων, οι οποίες περνούν περιόδους ανάπτυξης ή πτώσης. Περνούν περιόδους πλήρους κυριαρχίας όπως ήταν -ας πούμε- τα προηγούμενα εκατό χρόνια ή περιόδου κρίσης όπως ήταν η περίοδος μετά τη σφαγή των Ναϊτών Ιπποτών ή όπως είναι αυτή που συμβαίνει σήμερα. Διότι, αυτή την συγκεκριμένη περίοδο, έχει συμβεί να συμπέσει η κοινωνική και οικονομική κρίση της ανθρωπότητας, με κρίση και στις ίδιες τις αδελφότητες (θα μιλήσουμε σε άλλη ανάρτηση για αυτό).
Κι αυτή η συγκυρία, ίσως αποδειχθεί πραγματικά σωτήρια για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Διότι την ίδια στιγμή που οι αδελφότητες προσπαθούν να λύσουν τη μεταξύ τους ένταση, η κοινωνική και οικονομική κρίση, δίνει στην ανθρωπότητα μια απρόσμενη ευκαιρία. Μια ευκαιρία να κάνει το επόμενο βήμα της. Την ευκαιρία, που εστιάζεται σήμερα, στο να κατορθώσουμε, να προλάβουμε να δημιουργήσουμε ανεξάρτητες υποδομές ώστε να προηγηθούμε των σχεδίων τους. Για να το κάνουμε όμως αυτό, θα πρέπει να εργαστούμε με τον τρόπο που εργάζονται και οι ίδιοι. Συνθέτοντας τις πληροφορίες που προέρχονται τόσο από την παράδοση όσο και από την καθημερινή επιστημονική έρευνα.

Ας μιλήσουμε λοιπόν για τον κόσμο μας. Για τον τρόπο που είναι δομημένος και λειτουργεί ο αισθητός κόσμος, που για μας αποτελεί την μοναδική πραγματικότητα. Για τη φύση του και τον τρόπο που μπορούμε να τον αντιληφθούμε καλύτερα. Κι ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τι είναι αυτό που γνωρίζουν εκείνοι, σε αντίθεση με αυτό που άφησαν να δούμε εμείς. Για να προχωρήσουμε πιο γρήγορα (μιας και έχω ήδη γράψει μερικά πράγματα για αυτόν) θα ξεκινήσω από την επιστημονική θεωρία που άνοιξε ένα καινούργιο κόσμο, τόσο στην επιστήμη όσο και σε εμάς τους υπόλοιπους. Τη θεωρία της Σχετικότητας. Θα προσπαθήσω να περιγράψω αυτά που θέλω να πω όσο πιο απλά γίνεται, χρησιμοποιώντας όσο λιγότερα δεδομένα που μπορεί να σας μπερδέψουν.
Όμως θα πρέπει να σημειώσω –έτσι γα να τη θυμηθούμε από τα μαθητικά μας θρανία- τον επιστημονικό της τύπο, μιας και θα προσπαθήσω να τον μετατρέψω στο κλειδί της αντίληψης του σύμπαντος. Ο τύπος λοιπόν της θεωρίας αυτής είναι: [E=mc²] όπου Ε είναι Ενέργεια, m είναι Μάζα και c² είναι ταχύτητα (του φωτός στο τετράγωνο). Ο τύπος αυτός όμως, -εκτός από τα ογκώδη βιβλία της φυσικής- μπορεί να περιγραφεί και με δυο περισσότερο απλές κουβέντες. Διότι μας λέει ότι: Κάθε τι που αποτελείται από υλική μάζα (m), μπορεί να γίνεται αισθητό στον κόσμο μας, ακολουθώντας μια συγκεκριμένη ταχύτητα εμφάνισης (c²), η οποία απαιτεί ένα συγκεκριμένο ποσό ενέργειας (Ε).

Θα ήθελα τώρα από τον αναγνώστη, να το ξαναδιαβάσει αυτό που έγραψα, διότι αποτελεί μια εντελώς διαφορετική ανάγνωση από αυτή που έχει μάθει ο κάθε σύγχρονος επιστήμονας του επίσημου συστήματος εκπαίδευσης. Τι διαφορετικό διαβάσαμε τώρα; Διαβάσαμε ότι ο κόσμος ολόκληρος, όλο αυτό που εμείς θεωρούμε σαν τη «μόνιμη πραγματικότητα τους σύμπαντος μας», εμφανίζεται με μια συγκεκριμένη ταχύτητα… Εμφανίζεται; Δηλαδή βγαίνει από κάπου; Από πού; Εμφανίζομαι με μια συγκεκριμένη ταχύτητα, σημαίνει βγαίνω συνεχώς από κάπου… Κι αφού βγαίνει συνεχώς από κάπου με κάποια ταχύτητα που μάλιστα είναι τόσο μεγάλη όσο είναι το τετράγωνο της ταχύτητας του φωτός, σημαίνει ότι αμέσως μετά μπαίνει κάπου αλλού… Με την ίδια ταχύτητα, βγαίνει από κάπου, εμφανίζεται σε μας και αμέσως μετά μπαίνει κάπου αλλού… Όπως κάτι σαν τρένο, που βγαίνει από ένα τούνελ, εμφανίζεται μπροστά μας και αμέσως μετά, με την ίδια ταχύτητα που έχει, μπαίνει σε ένα διπλανό τούνελ και χάνεται…
Μα αυτός δεν χάνεται… Είναι εδώ μπροστά μας συνεχώς… Το σώμα μας, το βουνό, η θάλασσα, το δέντρο, οι φίλοι μας, όλα… Τι είναι όλο αυτό που αισθανόμαστε, βλέπουμε, ακούμε γύρω μας και αντιλαμβανόμαστε σαν ένα κόσμο που είναι μόνιμος και πραγματικός, σταθερός και υπαρκτός που ακολουθεί μάλιστα και συγκεκριμένους φυσικούς νόμους; Ας κρατήσει ο αναγνώστης όλο αυτό που μόλις διάβασε για να πάμε λίγο πιο κάτω, λέγοντας ότι αυτές τις ερωτήσεις που μόλις κάνατε στον εαυτό σας, κάποιοι επιστήμονες τις έκαναν από τον πρώτο καιρό που άρχισαν να αντιλαμβάνονται τι μπορεί να σημαίνει αυτός ο τύπος της θεωρίας της σχετικότητας.

Όμως κάποιοι από τους επιστήμονες αυτούς, έκλεισαν για λίγο τα βιβλία της φυσικής και άνοιξαν κάποια άλλα βιβλία, που μέχρι εκείνη τη στιγμή, η επίσημη επιστήμη τα είχε ρίξει στο περιθώριο… Τα άνοιξαν λοιπόν και διάβασαν κάποιες μικρούλες φράσεις όπως: «τα πάντα είναι μέσα στα πάντα, αλλά σε καθένα σύμφωνα με τη φύση του», «όπως πάνω, έτσι και κάτω»… που στο σχολείο, όταν ρώτησα κάποιο καθηγητή μου, άρχισε να μου απαντάει διδάσκοντάς με, το συντακτικό της γραμματικής της αρχαίας γλώσσας μας, μιας και μόνο αυτό μπορούσε από το σύστημα να πει. Βλέπει ο αναγνώστης τώρα πως είναι δυνατόν να κρύψεις τα πιο σημαντικά πράγματα σε κοινή θέα; Μπορεί ο αναγνώστης να αρχίσει να καταλαβαίνει γιατί το σύστημα έχει δημιουργήσει αυτά τα δύο πεδία εκπαίδευσης. Η απάντηση βρίσκεται στις εγκεφαλικές συνάψεις που έχω πει τόσες φορές εδώ. Ας επιστρέψουμε όμως…
Οι λίγοι επιστήμονες λοιπόν αυτοί, άρχισαν να αντιλαμβάνονται, ότι για να κατανοήσουν καλύτερα τις διαφορετικές αναγνώσεις που μπορεί να κάνει κάποιος στην αρχή της σχετικότητας, θα πρέπει ίσως να αρχίσει να προσπαθεί, να εξετάσει τόσο τον ορατό όσο και τον αόρατο κόσμο μας. Άρχισαν δηλαδή να αντιλαμβάνονται ότι οι απαντήσεις που ψάχνουν μπορεί να κρύβονται στο σημείο που «εφάπτονται» οι δύο αυτοί κόσμοι. Ψάχνοντας λοιπόν, έφτασαν στο κβάντα. Το μικρότερο σωματίδιο που μπορεί να υπάρξει στον ορατό και αισθητό κόσμο. Ένα σωματίδιο που θα μπορούσε ίσως να είναι και η πύλη εισόδου στον αόρατο. Θα μπορούσε δηλαδή να αρχίσει να τους δείχνει σημάδια της δομής του αόρατου κόσμου, με τα οποία θα μπορούσαν ίσως να αρχίσουν να κατανοούν καλύτερα τον ορατό και αισθητό.



Έτσι άρχισαν να το εξετάζουν και να το παρατηρούν. Άρχισαν να παρατηρούν τον τρόπο που συμπεριφερόταν αυτό το υποατομικό σωματίδιο, το κβάντα. Παρατήρησαν λοιπόν, ότι το σωματίδιο αυτό, δεν είχε μόνιμη θέση αλλά κάθε παρατηρητής μπορούσε να το παρατηρήσει σε διαφορετική. Πίστεψαν δηλαδή ότι μπορεί να βρίσκεται σε δυο διαφορετικές θέσεις συγχρόνως, ή να φεύγει από τη μία και να εμφανίζεται λίγο πιο δίπλα. Αυτό το δίπλα φυσικά, να το φαντασθείτε σαν μια απόσταση τόσο μικρή που είναι αδύνατον να την αντιληφθείς με γυμνό μάτι, μιας που ούτε το κβάντα βλέπεις. Παρατηρώντας λοιπόν το κβάντα και το χώρο του, άρχισαν στην ουσία να παρατηρούν το αόρατο μέρος του αισθητού κόσμου.
Και με την παρατήρηση αυτή και την αρχή της σχετικότητας, άρχισαν να συγκρίνουν και να συνθέτουν έναν ενιαίο χώρο μεταξύ του ορατού και του αόρατου. Άρχισαν να κατανοούν αυτό που για μας ακόμα είναι μεταφυσική. Κατανόησαν δηλαδή, ότι το κβάντα, αλλάζει θέση φαινομενικά, ενώ στην ουσία, εξαφανίζεται από τη μία και εμφανίζεται στην άλλη. Αλλάζει θέση με μια σταθερή ταχύτητα και αυτή η ταχύτητα εξαρτάται από ένα ποσό ενέργειας. Τώρα ας τα συνθέσουμε όλα μαζί, κι ας με κατηγορήσετε ότι το κείμενο σήμερα είναι δύσκολο. Μόνο έτσι θα μπορέσετε να καταλάβετε την απάτη που συμβαίνει γύρω μας. Μόνο έτσι θα μπορέσετε να έχετε πραγματικά δική σας άποψη. Με το να το κατανοήσετε… Λοιπόν… πάμε όλο μαζί τώρα… Συνθέτουμε δύο διαφορετικές εικόνες. Αυτή της αρχής της σχετικότητας με αυτή της κβαντικής μηχανικής.

Ολόκληρος ο κόσμος, για να γίνει αισθητός σε μας, πρέπει να τον παρατηρήσουμε. Κάθε τι που αποτελείται από ύλη, γίνεται αισθητό στον κόσμο μας, ακολουθώντας μια συγκεκριμένη ταχύτητα εμφάνισης και εξαφάνισης του. Η διαδικασία αυτή απαιτεί ένα συγκεκριμένο ποσό ενέργειας. Ολόκληρος ο κόσμος εμφανίζεται κι αμέσως εξαφανίζεται, κι αμέσως πάλι εμφανίζεται, κι αστραπιαία πάλι εξαφανίζεται και ούτω καθεξής…. Συνεχώς… Και για να το κάνει αυτό, να εμφανίζεται με αυτή την σταθερή ταχύτητα ώστε να γίνεται σε μας αισθητός, απαιτεί μια ελάχιστη ενέργεια. Τι σημαίνει αυτό που διαβάσατε μόλις τώρα; Ο σκοπός είναι να αρχίσετε να αντιλαμβάνεστε τον κόσμο μόνοι σας… Να μάθετε να αποκρυπτογραφείτε σιγά-σιγά την κρυμμένη εικόνα….
Σημαίνει ότι ολόκληρος ο κόσμος είναι σαν να αναβοσβήνει… Ολόκληρος ο κόσμος εισέρχεται από κάπου -έτσι όπως τον βλέπουμε και τον αισθανόμαστε- και αμέσως αστραπιαία εξέρχεται προς κάπου αλλού με την ίδια απίστευτα γρήγορη ταχύτητα. Και στη θέση εκείνου που εξαφανίστηκε, εισέρχεται άλλος όμοιος με τον πρώτο, αλλά ίσως λίγο τροποποιημένος έτσι ώστε αν τους βάλεις τον ένα δίπλα στον άλλο να είναι σαν δύο διαφορετικά «καρέ» από ταινία. Ώστε με γρήγορη κίνησή τους να μοιάζει σαν να κινείται κάτι σε αυτόν. Και πράγματι. Αυτό που ονομάζουμε κίνηση στον κόσμο μας είναι ακριβώς αυτό. Δύο διαφορετικές εικόνες του κόσμου, η μια δίπλα στην άλλη. Ολόκληρος ο κόσμος εισέρχεται με «κβαντική κατακρήμνιση» (αυτός είναι ο επιστημονικός όρος) και γίνεται αισθητός μόνο αν υπάρχει παρατηρητής. Αλλιώς δεν υπάρχει. Τουλάχιστον με την μορφή που τον ξέρουμε.

Από πού κατακρημνίζεται; Από την πέμπτη και τέταρτη διάσταση ή αλλιώς χαοτικό ή πεδίο επιλογής αντίστοιχα (έγραψα και σε περασμένη ανάρτηση για αυτό). Δηλαδή; Ολόκληρος ο κόσμος μας υπάρχει εκεί; Φυσικά… πάντα και από πάντα και για πάντα… Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ολόκληρο αυτό που ονομάζουμε αισθητό κόσμο, είναι μόνο εκεί. Στο χώρο της τέταρτης και πέμπτης διάστασης. Εδώ εμφανίζεται μονάχα ένα μικρό τμήμα του και μόνο αν υπάρχει παρατηρητής. Κι αυτό στιγμιαία. Μπαίνει από εκεί και ξαναβγαίνει εκεί. Ολόκληρο το ενεργειακό σώμα του σύμπαντος, βρίσκεται εκεί. Κι εδώ εμφανίζεται ένα μικρό μέρος του κάθε φορά, που εμείς το μετράμε και το ονομάζουμε «τώρα». Για να εμφανιστεί όμως, χρειάζεται ένα ελάχιστο ποσό ενέργειας (ενέργεια διατήρησης της μορφής) που αν αρχίσει να ελαττώνεται, τότε αρχίζει να μειώνεται και η ταχύτητα εμφάνισης του. Πως γίνεται αυτό;
Μόλις η ενέργεια διατήρησης αρχίσει να μειώνεται για οποιοδήποτε λόγο, τότε κάποια σωματίδια της μάζας, αρχίζουν να κινούνται με ελαττωμένη ταχύτητα από τα υπόλοιπα. Δηλαδή κάποια (στην αρχή τα περισσότερα) θα εμφανιστούν κανονικά και κάποια άλλα (ελάχιστα αρχικά) θα εμφανιστούν λίγο αργότερα. Η διαφορά αυτή εμφάνισης είναι αδύνατον να γίνει αντιληπτή στο μάτι. Όμως ο χώρος που καταλάμβαναν στη μάζα αυτά τα ελάχιστα, παραμένει κενός μέχρι να εμφανιστούν τα υπόλοιπα λίγο καθυστερημένα. Ο κενός αυτός χώρος που δημιουργείται στιγμιαία, δημιουργεί ασυνέχεια της δομής της μάζας και άρα ρωγμή. Αν η ενέργεια αυτή συνεχίσει να ελαττώνεται, η δομή θα οδηγηθεί σε αστάθεια που σε λίγο θα καταρρεύσει. Το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας αυτής, αποτελείται από το ενεργειακό πεδίο που εμείς γνωρίζουμε σαν «αγάπη». Το σώμα μας, το σώμα του ανθρώπου, είναι δομημένο ενεργειακά έτσι, ώστε να μπορεί να διαχειρίζεται την «αγάπη» και να συμμετέχουμε στην υλοποίηση του κόσμου. Όχι μόνο του δικού μας σώματος, αλλά οποιουδήποτε σώματος, κατάστασης ή αντικειμένου.

Και τώρα θα προσπαθήσω να πραγματοποιήσω μια σύνθεση από πληροφορίες που έχουμε πει, ώστε να καταλάβει καλύτερα ο αναγνώστης τι γράφω. Πριν το γράψω όμως, θα ήθελα να αναφέρω κάτι που θα εξετάσουμε και σε άλλες αναρτήσεις μου. Έχουμε ξαναγράψει ότι αυτό που εμείς έχουμε μάθει να αποκαλούμε ψυχή, συμμετέχει στην παρατήρηση του κόσμου που μόλις περιγράψαμε. Είχαμε ξαναγράψει, ότι όλο αυτό που δημιουργείται σαν αισθητός κόσμος τη στιγμή που το παρατηρούμε, δημιουργείται από την συνειδητότητα. Αυτό δηλαδή που υπάρχει γύρω, τόσο στον τρισδιάστατο χώρο μας όσο και στα δύο υψηλότερα πεδία της πέμπτης και της τέταρτης διάστασης, είναι η συνειδητότητα. Η συνειδητότητα που αποτελείται από ένα ενεργειακό πεδίο μέσα στο οποίο περιέχεται η πληροφορία για να δημιουργεί τον κόσμο. Τη στιγμή της παρατήρησης λοιπόν, προσπίπτει πάνω στη συνειδητότητα η ενέργεια με την πληροφορία της ψυχής, και επιστρέφει σε μας σαν αισθητός κόσμος.
Θα ήθελα λίγο την προσοχή του αναγνώστη εδώ. Διότι τη στιγμή της παρατήρησης και πρόσπτωσης της ενεργειακής πληροφορίας από την ψυχή πάνω στη συνειδητότητα, δημιουργείται αστραπιαία ένα σωματίδιο-καταλύτης, που μετατρέπει την συνειδητότητα σε σήμα για τις αισθήσεις μας. Σήμα το οποίο μετατρέπει το ενεργειακό πεδίο της συνειδητότητας σε όλο αυτό που αποκαλούμε πραγματικότητα. Αυτό λοιπόν το σωματίδιο-καταλύτης, θα μπορούσαμε να πούμε είναι το απαραίτητο συστατικό που δημιουργεί (για τον παρατηρητή) το σύμπαν. Το σωματίδιο αυτό είναι ένα μποζόνιο (πάρα πολύ μικρό σωματίδιο), το οποίο οι επιστήμονες το ονόμασαν «σωματίδιο Higgs». Για το λόγο αυτό το ονόμασαν μερικοί και «το σωματίδιο του Θεού». Διότι οι άνθρωποι των αδελφοτήτων πιστεύουν, ότι ο εντοπισμός του σωματιδίου αυτού, θα μπορέσει να τους οδηγήσει στην αποκρυπτογράφηση του σήματος που προέρχεται από την ψυχή. Διότι στην πραγματικότητα, αυτό το σήμα χρειάζονται.



Και το χρειάζονται ώστε να το διοχετεύουν στην συνειδητότητα ή οποία έτσι θα κρατά τον κόσμο υπαρκτό. Αυτό τον φανταστικό Μη Υπαρκτό κόσμο, προσπαθούν να τον μετατρέψουν σε «κάτι» που έστω και σαν εικόνα θα υπάρχει συνεχώς. Μπορεί όμως να καταλάβει ο απλός αναγνώστης, γιατί λέμε συνέχεια ότι αυτός ο κόσμος είναι ψεύτικος; Μπορεί να αρχίσει να συνθέτει τις πληροφορίες ώστε να δημιουργήσει την μεγαλύτερη εικόνα για αυτόν; Ας κάνουμε μια προσπάθεια μαζί… Είναι ψεύτικος αυτός ο κόσμος, διότι αν δεν υπάρχει παρατηρητής (που να υπάρχει μέσα του ψυχή) είναι αδύνατον να εμφανιστεί δηλαδή να υπάρξει. Είναι δύσκολο στον αρχάριο αναγνώστη να γίνει αντιληπτό αυτό. Το κατανοώ… Για αυτό ας το πάρουμε από λίγο πιο πίσω… Αν στον κόσμο αυτό που οι περισσότεροι θεωρούμε πραγματικό, κάποια στιγμή θεωρητικά, λείψει και ο παραμικρός επισκέπτης-παρατηρητής, (του οποίου η ψυχή να αντανακλά στη συνειδητότητα και να δημιουργήσει τον εικονικό κόσμο), ο κόσμος αυτός θα πάψει να υπάρχει πια. Θα εξαφανιστεί η εικόνα του.
Αυτή η ιδιότητά του τον κάνει μη πραγματικά υπαρκτό, αλλά απλά εικονικό που δημιουργείται κάτω από προϋποθέσεις. Αυτός είναι ο λόγος που τον ονομάζουμε ψεύτικο και εικονικό. Μπορεί να είναι δύσκολο σε κάποιον να κατανοήσει πως είναι δυνατόν να χάνεται ένα σύμπαν μόλις χαθούν τα όντα που τον παρατηρούν, αλλά αυτό ακριβώς συμβαίνει. Τότε λοιπόν, μόλις η εικόνα τους από τις τρεις διαστάσεις εξαφανιστεί, η πληροφορία της συνειδητότητας θα μπορεί να υπάρχει σε «αναμονή», μόνο στις τέταρτη και πέμπτη διάσταση. Κι αυτό, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα το οποίο πλησιάζει περίπου μια πλήρη περιστροφή της ελλειπτικής του άξονα κάθε πλανήτη… Αν μετά από αυτό συνεχίσει η απουσία κάποιου παρατηρητή, τότε η συνειδητότητα αποσύρεται στην πέμπτη διάσταση, που όμως αυτή είναι χαοτική και έτσι, πολύ δύσκολο να επανέλθει το σύμπαν στην προηγούμενη του μορφή.

Για το λόγο αυτό, το σύστημα, για να υπάρχει, χρειάζεται πάντα κάποιον που να υπάρχει σε αυτό. Κάποιον παρατηρητή. Κάποιον ένοικο. Κάποιον που να το κατοικεί, από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε. Τον μεγάλο Αρχαίο. Τον Ένοικο. Αυτόν που δρα σαν δικλείδα ασφαλείας για την διατήρηση της βασικής χαοτικής πληροφορίας της συνειδητότητας του κόσμου αυτού. Αυτή είναι η φύση και η δομή του αισθητού μας κόσμου και έτσι λειτουργεί και δημιουργείται. Καταλαβαίνει τώρα ο αναγνώστης γιατί θέλουν οι αδελφότητες να "στείλουν" κάποιους μόνιμα στην πέμπτη διάσταση; Μπορεί να καταλάβει τώρα τον αόρατο σκοπό των "εργατών του φωτός" και της διαδικασίας "ανέλιξης" των ψυχών; (Δημιουργώ ανάρτηση για τον ρόλο του παρατηρητή...)
Κάποιοι, διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, ίσως θεωρούν ότι η ίδια η συνειδητότητα είναι η εωσφορική θρησκεία αυτή καθ εαυτή. Κάποιοι ίσως νομίζουν ότι μπορεί να υπάρξει αγάπη χωρίς τη συνειδητότητα. Κάποιοι άλλοι ίσως νομίζουν ότι η συνειδητότητα είναι πνευματικότητα που είναι αδύνατον να σχετίζεται με την ύλη.
Όλοι όμως θα πρέπει να παραδεχθούν, ότι όλες αυτές οι σκέψεις και ψευδαισθήσεις, αναπτύσσονται μόνο από σκέψεις οι οποίες στερούνται πληροφοριών και συνάψεων ώστε να μπορούν να δίνουν ολοκληρωμένη εικόνα. Και όπως αρχίζει πια ο αναγνώστης να αντιλαμβάνεται, τέτοιες σκέψεις, μπορούν να αναπτυχθούν τόσο στο νου επιστημόνων όσο και αδαών. Διότι η μισή πληροφορία, παραμένει πάντα, μια εν δυνάμει επικίνδυνη πληροφορία. Για όλους…

Αλκιρέας
(Συνεχίζεται…)
 
ΠΗΓΗ: http://codepetalouda.blogspot.gr/

Τετάρτη 8 Μαΐου 2013

Η ΕΙΚΟΝΑ



Αν συγκρίνουμε τις παλαιότερες εποχές....σε σύγκριση με τις σημερινές....κάνουμε διάφορες διαπιστώσεις ως προς τις εντυπώσεις που δεχόμαστε εις την νοητική μας οθόνη....σε σχέση πάντοτε με τις προσλαμβάνουσες ΕΙΚΟΝΕΣ......οι οποίες διαχέονται μέσα στην Ψυχή μας.....από τις εξωτερικές μας αισθήσεις.

Σήμερον μέσω της γρήγορης κινηματογραφικής κίνησης των ΕΙΚΟΝΩΝ που προσλαμβάνουμε....είτε από τις ταινίες, τις διαφημίσεις, τα κινηματογραφικά έργα, την τηλεόραση και κάθε λογής βίντεο και βιντεοπαιχνίδια....διαπιστώνουμε μια γρηγοράδα και μια εναλλαγή ΕΙΚΟΝΩΝ που εμμέσως πλην σαφώς μας οδηγούν ως ένα παραπλανητικό μέσο....διότι η αποτύπωση σημειοδοτεί μιαν αλλαγή του Συνειδησιακού κλίματος και μια διάσπαση της Ψυχικής μας ηρεμίας και ενότητας.

Στις παλαιότερες εποχές οι πρόγονοί μας είχαν το πλεονέκτημα της οπτικής αναπαράστασης των γεγονότων.....οι οποίες αναπαρίσταντο στα αγγεία και στις τοιχογραφίες, όπου τα άτομα είχαν την δυνατότητα επεξεργασίας της κάθε ΕΙΚΟΝΑΣ.....διότι η σιωπηλή ΕΙΚΟΝΑ που εξέφραζε το αγγείο ή το άγαλμα.....ομιλούσε για ένα συμβάν που απαιτούσε μια χρονική διάθεση εξέτασης του κάθε θνητού, ώστε να μελετήσει, να συγκρίνει με άλλες παραστάσεις.....ώστε μέσω της συγκινήσεως που προσέφερε το κάλλος από τους συλλογισμούς που γεννούσαν οι στατικές ΕΙΚΟΝΕΣ, να μπορούν να έχουν μια τελική κρίση (θετική ή αρνητική)....ώστε σε συνδυασμό με το Συναίσθημα-Λογική να παίζει ουσιαστικό ρόλο ως προς την επαφή της ΕΙΚΟΝΑΣ και ανάλογα με την Παιδεία του καθενός να διαμορφώνεται ανάλογα και η κρίση του κάθε Νοήμονος Όντος.

Ο κάθε καλλιτέχνης μέσα στα έργα του έβαζε Συναίσθημα, Συλλογισμούς....ώστε οι θεατές έπρεπε να τα αποκωδικοποιήσουν.....διότι όλα τα αγγεία ή τα αγάλματα και γενικά οι ζωγραφικές αναπαραστάσεις.....ήταν σιωπηλοί μάρτυρες και φρουροί της Ελληνικής μας Παράδοσης.

Σήμερον η νέα ΕΙΚΟΝΙΚΗ πραγματικότητα μέσω των γρήγορων ΕΙΚΟΝΩΝ δεν μας αφήνει το χρόνο να σκεφτούμε, να διαλογιστούμε, να συγκρίνουμε....μας γίνεται μία «ταφόπλακα» και όταν μάλιστα η γρήγορη ΕΙΚΟΝΑ έχει να κάνει με προπαγάνδα.....ώστε να περνάει και τα ανάλογα συνειδητά ή ασυνείδητα μηνύματα παραπληροφόρησης της Ψυχικής μας Υγείας....τότε είναι ένα ζητούμενο...προς εξέταση και περαιτέρω για το που το πάνε.....!!!

Τη νέα ΕΙΚΟΝΙΚΗ πραγματικότητα την κάναμε «θρησκεία» και πείτε μου σας παρακαλώ....πόσο δύσκολο είναι να βγάλουμε σήμερα τις τηλεοράσεις έξω από τα σπίτια μας....και πόσο εξαρτημένοι είμαστε πλέον από αυτές τις γρήγορες ΕΙΚΟΝΕΣ οι οποίες πλημμυρίζουν κάθε μέρα το ίδιο μας το σπίτι.....την ίδια μας την Ψυχή....!!!

Η τεράστια αυτή δύναμη της ομιλούσης ΕΙΚΟΝΑΣ έχει επηρεάσει και επηρεάζει τη Συνείδησή μας....ώστε χωρίς την «κλασσική» μας Παιδεία....γινόμαστε μοιραία υποχείρια της κάθε Εξουσίας...ώστε να καταλήγουμε σ’ έναν εκμαυλισμό Σκέψεως χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα απόρριψης των θέσεων που μας παρουσιάζουν....και το γράφω αυτό.....διότι έχω ακούσει αρκετούς ανθρώπους να λένε... «το είπε η τηλεόραση....» λες και ότι παρουσιάζουν μπορεί να είναι και αληθές....μιας και δεν έχουμε το χρόνο αλλά και τη δυνατότητα εξέτασης ή επανεξέτασης του θέματος.

Στο συγκεκριμένο παρόν κείμενο...έχετε τη δυνατότητα να το διαβάσετε, να το εγκρίνετε ή να το απορρίψετε, να ξαναδιαβάσετε αργότερα, να το κριτικάρετε, να το συμπληρώσετε....να το διαγράψετε.....να το κάνετε ότι θέλετε....αλλά όμως αν το κείμενο σας το έκανα βίντεο.....προσπαθώντας να σας πω όλα αυτά....σίγουρα θα είχα ίσως περισσότερο επηρεασμό μέσα σας....αν έβρισκα κιόλας τον κατάλληλο τρόπο ώστε να λανσάρω το περιεχόμενο των γραφομένων με ένα έξυπνο τρόπο....ίσως οι εντυπώσεις που θα είχατε λάβει....να ήταν τελείως διαφορετικές...αλλά ο στόχος μου δεν είναι να σας εντυπωσιάσω, ούτε να σας προπαγανδίσω...αλλά θέλω και επιθυμώ να σας δώσω την δυνατότητα αφύπνισης.....ώστε να δείτε μέσα από τα δικά σας μάτια...έναν άλλο τρόπο αντίληψης των γεγονότων που έχουν λάβει χώρα σε τούτο τον Πλανήτη....ώστε να επιλέξετε ΕΣΕΙΣ οι ΙΔΙΟΙ...το πως θα πορευτείτε στην ζωή σας.

Έχετε ΑΔΕΛΦΙΑ.....την δυνατότητα το κάθε κείμενο να το μελετήσετε και να το ξαναδιαβάσετε και μετά από έλευση ενός χρόνο ή παραπάνω....και ίσως νέων συμβάντων, γεγονότων, νέων πληροφοριών...να μπορείτε να το προσεγγίσετε με άλλον τρόπο.....όπου ΕΣΕΙΣ οι ΙΔΙΟΙ θα είσαστε οι ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ...των ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ που θα πάρετε για το άτομό σας.

Η δυνατότητα να σας κάνω να προβληματιστείτε...σας δίνει την ευκαιρία για περαιτέρω ΕΡΕΥΝΑ και ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ.....ώστε να ανακαλύψετε νέες ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ, νέες ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ....που θα προέρχονται πλέον από ΕΣΑΣ ...και ΕΣΕΙΣ θα βρείτε και τις ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ .....στα όποια ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ έχετε βάλει. Είναι δική σας η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ και οφείλουμε να δείχνουμε σεβασμό στις γνώμες των «άλλων» ...και στον κάθε «απέναντί» μας...ώστε να έχει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της δικής του ΕΠΙΛΟΓΗΣ....της δικής του ΠΡΟΤΑΣΗΣ....της δικής του ΑΠΟΦΑΣΗΣ.

Φυσικά η ΠΡΟΘΕΣΗ για τον καθένα μας...παίζει πολύ σημαντικό ρόλο...διότι αν δεν υπάρχει κάτι «ΑΓΝΟ».....τότε αν το ανακαλύψουμε το «βρώμικο» στη συνέχεια...οφείλουμε να πάρουμε και τα κατάλληλα εκείνα μέτρα....ώστε να επαναπροσδιορίσουμε τις νέες καταστάσεις....αλλιώς αν δεν έχουμε αυτή τη θέληση αλλαγής...σημαίνει ότι μας αρέσει το «παραμύθιασμα»...με όλα τα επακόλουθα αποτελέσματα....και ο καθείς ζει στον μικρόκοσμό του.....στην ασφάλεια του.....!

Όλα είναι θέμα ΔΡΑΣΗΣ και ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ και οι στατικές ΕΙΚΟΝΕΣ μας δίδουν την δυνατότητα μέσω των οφθαλμών μας......σταδιακά να τις παρατηρούμε, να τις επεξεργαζόμαστε ανάλογα κάθε φορά...ώστε να οξύνουμε λίγο την Διάνοιά μας μέσα από τις προσωπικές μας παρατηρήσεις.

Η ακίνητη ΕΙΚΟΝΑ μας δίδει την δυνατότητα.....ώστε να εξασκηθούμε δια της οράσεως....ώστε ο Νους μας να μεταφέρει τις ΕΙΚΟΝΕΣ από το φυσικό πεδίο.....στο οπτικό και κατ’ επέκταση στο Νοητικό Πεδίο...χωρίς τη στήριξη του προφορικού λόγου. Δηλαδή ακολουθούμε μία αντίστροφη κίνηση εκείνης της τηλεόρασης(γρήγορης κίνησης + γρήγορου λόγου) σε ότι αφορά τη Νόηση, όπου βλέπουμε κίνηση και ομιλία ταυτόχρονα....όπως συμβαίνει και στον βίο μας, όπου ο λόγος διευκρινίζει το αφανές μέρος του δράματος/δράσης με λεπτομέρειες, οι οποίες δεν διακρίνονται δια της οράσεως στις ΕΙΚΟΝΕΣ. Αντίθετα η ακινησία της Ζωγραφικής και των γλυπτών έργων των Προγόνων μας ....είχε την δυνατότητα να μεταβληθεί η διαδικασία της Νοητικής παράστασης...ώστε να διεγείρεται ο κάθε παρατηρητής ανάλογα...ώστε να μεταλλάξει την κάθε ΕΙΚΟΝΑ σε συμβολική σκέψη και στη συνέχεια να την μετουσιώσει σε σύμβολο(αρχέτυπο) διαχρονικής ισχύος κάλλους και σοφίας.

Η ίδια η στατική ΕΙΚΟΝΑ γίνεται μέσον αναγωγής που επιτρέπει τη Διάνοια να ανέλθει σε υψηλότερα Πεδία...ώστε να μην εξαρτάται από την ορμή του ατόμου.

Η προσπάθεια αποτύπωσης της κάθε ΕΙΚΟΝΑΣ καταβάλλει εκ μέρους των θνητών μία ειδική προσπάθεια κατανόησης...ώστε ορμώμενοι...από το υλικό πεδίο....διέρχονται στο αόρατο πεδίο των Ιδεών...ώστε η Ψυχή να εξοικειώνεται με αριθμούς-σύμβολα στο αφηρημένο Νοητικό πεδίο θέασης, όπου η ακίνητη ΕΙΚΟΝΑ να παραμένει σιωπηλή...ώσπου ο Νους να εστιασθεί στην Σκέψη, στην Ερώτηση, στον ίδιο....τον Εαυτό.

Ομιλώντας περί των θείων.....χρησιμοποιώντας ενδείξεις, σύμβολα, εικόνες και την ίδια μας την Μυθολογία.....σας αναγγείλω απροκάλυπτα τις Σκέψεις μου, πότε με επιστημονική βάση και άλλοτε με (θεία) έμπνευση....ώστε οι συλλογισμοί μου να διεγείρουν τα κύτταρά σας.....και όλο σας το ΕΙΝΑΙ...ώστε να επιχειρήσετε να ανακαλύψετε μέσω της «ειδοποιούς» διαφοράς...εκείνη τη Γνώση...που θα σας οδηγήσει στην Αρετή. Το αφανές θα το δείτε  δια της πνευματικής οράσεως...όπου θα καταστεί αντικείμενο ΕΡΕΥΝΑΣ...μέσω της δική σας Σκέψης.

Η Ψυχή ΑΔΕΛΦΙΑ.....έχει την δύναμη της Νοητικής όρασης δια της ΕΙΚΟΝΑΣ.....να κινείται μετ’ αυτής και συν+κινούμενη να μετατρέπει την ΕΙΚΟΝΑ σε ΣΥΜΒΟΛΟ κατόπιν αφομοίωσης...ώστε να ανακαλύψει το θείο αρχέτυπο της.....σε μια νοητική σύνθεση διάστασης.

Το θείο Αρχέτυπο καθίσταται έπαθλο Νοητικού Αγώνα.....και απονέμεται στον κάθε παρατηρητή-θνητό από το Θείο Κόσμο του Διός.....το θείο ΔΙΑ-ΚΟΣΜΟ.

Έτσι ΕΣΥ ο ΙΔΙΟΣ ως ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ με τις προσωπικές σου ΑΠΟΨΕΙΣ, ΣΚΕΨΕΙΣ, ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ, ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ....και όχι προφορικά ενώπιον των άλλων....αλλά πολύ σιωπηλά και ενώπιον του ίδιου σου του Εαυτού....δίνεις την δυνατότητα εισχώρησης στην εσωτερική Ουσία των Όντων....η οποία κινείται μετά Γνώσεως....εντός της Αιωνιότητας.

Το ίδιο το ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ της ΦΥΣΗΣ....σας επιτρέπει να συμμετέχετε στη Σοφία του Κόσμου. Οπότε η ΕΙΚΟΝΑ.....ως ένα μυητικό εργαλείο...εις τα Μυστήρια των Προγόνων μας....ήταν και είναι εξαιρετικής σημασίας και ισχύος, διότι ΑΔΕΛΦΙΑ....μετέχουμε της ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ-ΓΛΥΠΤΙΚΗΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗΣ των ΟΝΤΩΝ, των σκηνών, των ιερών σκευών-πραγμάτων....ώστε η γραφική ζωή/εικόνα....να γίνει.....ΖΩ+ΓΡΑΦΙΚΗ (γραφική ζωή).....μέσω της αναπαράστασης των «αντικειμένων»....της θείας Ύπαρξης.

Τα αγάλματα...δήλωναν την «αγαλλίασιν» της Ψυχής, όπου πλαισίωναν εντός και εκτός του οίκου τους, προσφέροντας τη γενική αντίληψη του Κόσμου, το ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΚΑΛΛΟΣ, προτρέποντας την Διάνοια σε αναζητήσεις βαθύτερων αιτιών δημιουργίας, σ’ ένα εσωτερικό διάλογο προτύπου/Ιδέας...μέσω της ορατής ΕΙΚΟΝΑΣ. Η όλη αυτή επικοινωνία έφερε την άγαν+ίασιν.....ώστε «το της Ψυχής όμμα»....ερχόταν σε συνεχή θέαση...στους Ναούς, στα Αγάλματα, στις Εικονικές Αναπαραστάσεις...μεταφέροντας ΑΔΕΛΦΙΑ....μία ισορροπία του παρατηρητή.


Κλείνοντας διαπιστώνουμε ότι μέσω της θεώμενης ΕΙΚΟΝΑΣ....η οποία ήταν καταλυτική...ο κάθε παρατηρητής-θνητός ερχόταν σε μια ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ της ΨΥΧΗΣ του.....ώστε να βρίσκεται σε ΔΙΑΡΚΗ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ.....δια των ΕΙΚΟΝΩΝ.....ώστε να βλέπει την αθέατη πλευρά.....της Μυστηριακής Παράδοσης των Προγόνων μας Ελλήνων.


ΚΑΛΗ    Α Ν Α Τ Α Σ Η    ΨΥΧΗΣ



ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)

Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ: ΟΙ ΜΕΤΑΦΟΡΕΙΣ ΨΥΧΩΝ.

Το κείμενο που ακολουθεί αναφέρεται στον τρόπο που είναι οργανωμένη η πνευματική χειραγώγηση της ανθρωπότητας. Αποτελεί ένα γενικό μίγμα από πληροφορίες και αν και έχει σαν βάση τους εργάτες του φωτός, επεκτείνεται παντού. Δεν έχει να κάνει δηλαδή μόνο με μια πνευματική ομάδα αλλά αναλύει το γενικότερο πλαίσιο οργάνωσης. Έτσι ώστε ο αναγνώστης να αρχίσει να αντιλαμβάνεται την μεγαλύτερη εικόνα. Για το λόγο αυτό θα ήταν αφελές να πει κάποιος που δεν αναφέρεται εδώ η δική του πνευματική ομάδα, ότι δεν γράφουμε για αυτούς. Έχω ξαναγράψει ότι όλες ανεξαιρέτως οι ομάδες πλέον είναι ελεγχόμενες κεντρικά. Κάθε συνάθροιση δηλαδή στην οποία υπάρχει κάποιος άτυπα ή τυπικά εκπαιδευτής ή δάσκαλος, είναι υπό έλεγχο.
Πως γίνεται αυτό; Ο κάθε δάσκαλος, εκπαιδευτής, αρχηγός ή καθοδηγητής, δεν εμφανίστηκε από το πουθενά. Υπήρξε και αυτός κάπου μαθητής για μικρό ή μεγαλύτερο διάστημα. Το ίδιο κι εκείνος που τον εκπαίδευσε ή τον βοήθησε να δημιουργήσει την νέα ομάδα. Όλο το κύκλωμα ελέγχεται από την σχολή του Σαμαέλ Αούν Βεόρ που έγραψα σε προηγούμενη ανάρτηση, και η οργάνωση αυτή ξεκίνησε από τις αρχές περίπου του 20ου αιώνα. Η κύρια ομάδα η οποία δρα σαν χωνευτήριο, εργαστήριο και πεδίο δοκιμών της ψυχολογίας των μαζών είναι οι εργάτες του φωτός ή light workers.

Για τους light workers και την συνολική τους οργάνωση, έχω ξεκινήσει να γράφω από την πρώτη σχετικά στιγμή που ξεκίνησα. Κι αυτό διότι είναι το κύριο σημείο που θα πρέπει να εστιάσει ο αναγνώστης. Όλες οι δοκιμές πάνω στις αντιδράσεις των μαζών στην πνευματική καθοδήγηση γίνεται εδώ. Από εδώ ξεκίνησε και εδώ συνεχίζει να γίνεται. Είναι ο κεντρικός πυλώνας της χειραγώγησης της ανθρωπότητας για την εγκαθίδρυση της νέας τάξης πραγμάτων, την Πανθρησκεία και την Παγκόσμια κυβέρνηση.
Ο στόχος ένας και μοναδικός. Ετοιμάζει την Παγκόσμια συνείδηση. Κι αυτό διότι οι αδελφότητες γνωρίζουν ότι τα επόμενα 2000 περίπου, η ανθρωπότητα θα παρουσιάζει διευρυμένες ικανότητες αντίληψης της συνείδησης και της συνειδητότητας. Η αιτία είναι η αστρολογική θέση του άξονα του πλανήτη η οποία καθώς περιστρέφεται έκκεντρα και αλλάζει θέση στο ζωδιακό, δημιουργεί και τις κατάλληλες προϋποθέσεις στον πληθυσμό των όντων που βρίσκονται πάνω στον πλανήτη. Η αλλαγή του ψυχισμού όμως, προϋποθέτει και την κατάλληλη οργανωμένη θρησκεία για τον έλεγχο των ψυχών τους (θα γράψω σε άλλη ανάρτηση περισσότερο αναλυτικά σχετικά περί ψυχής) Έτσι, έχουν πάρει απόφαση ότι τα επόμενα 2000 χρόνια, θα πρέπει να δημιουργήσουν μια νέα θρησκεία η οποία να καταφέρει να ελέγξει τις μάζες.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι το χρονικό διάστημα αυτό των επόμενων 2000 περίπου ετών, οι μάζες θα έχουν αποτινάξει το καθεστώς φόβου που είχαν τα προηγούμενα 2000 χρόνια (εποχή του Παγκόσμιου Σωτήρα) και θα βρίσκονται σε μια κατάσταση όπου το κάθε ένα άτομο θα έχει τη δυνατότητα να μην εξαρτάται τόσο από τους άλλους αλλά θα μπορεί να διαμορφώνει και να κρατά τη δική του αποκλειστικά συνείδηση και με αυτή θα μπορεί να συμμετέχει ελεύθερα στο σύνολο. Αυτό σημαίνει ότι το κάθε άτομο θα μπορεί να συμμετέχει στις κοινότητες και τις κοινωνίες διατηρώντας μια σχετική αυτονομία συνείδησης. Θα μπορεί δηλαδή να διαμορφώνει προσωπική άποψη και να την διατυπώνει περισσότερο ελεύθερα το οποίο θα του δίνει την παράλληλη ικανότητα να δέχεται δίπλα του περισσότερο ανεκτικά την άποψη των άλλων χωρίς να επηρεάζεται ή να ενοχλείται από αυτές. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σταθεί ο αναγνώστης για λίγο και να το σκεφτεί, διότι αποτελεί και το κλειδί, τόσο στην κοινωνία που έρχεται όσο και στο λόγο που προσπαθούν απεγνωσμένα οι αδελφότητες να μας ελέγξουν.
Στην εποχή που ζούμε και που αυτή τελειώνει σε λίγα χρόνια, ο άνθρωπος διακατεχόταν από μια απροσδιόριστη ψυχική ανασφάλεια που τελικά οδηγούσε σε φόβο με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα. Ζητούσε πάντα απεγνωσμένα κάποιον προστάτη και οτιδήποτε αντιλαμβανόταν που μπορούσε να αποτελεί κίνδυνο τα κατέστρεφε. Οι αδελφότητες αυτό το γνώριζαν και το χειρίστηκαν μια χαρά δημιουργώντας τις προϋποθέσεις σωτηρίας και προστασίας για όλους. Ο έλεγχος αυτός βασιζόταν στην αυτόματη διακυβέρνηση όλων από όλους. «Ο φόβος φύλαγε τα έρημα» και αυτός που φοβόταν περισσότερο κρατούσε τους υπόλοιπους υποταγμένους. Έτσι κανένας δεν μπορούσε να αναπτύξει δική του αυτόνομη άποψη, μιας και αμέσως η εκπαιδευμένη κοινωνία τον απομόνωνε και τον απομάκρυνε για λόγους «ασφαλείας». Οι μηχανισμοί είναι γνωστοί σε όλους. Ιερά εξέταση, αστυνομοκρατούμενες κοινωνίες, ολοκληρωτικά καθεστώτα και άλλα διάφορα ήταν στην ημερήσια διάταξη της κοινωνικής διοίκησης.



Τώρα όμως τα πράγματα αλλάζουν. Οι άνθρωποι αρχίζουν και αποβάλλουν το φόβο από πάνω τους και έτσι αρχίζουν να επιτρέπουν στον εαυτό τους και στους άλλους να διαμορφώνουν αυτόνομα άποψη για κάθε θέμα. Μπορούν να ακούν ευκολότερα κάποιον άλλον, να τον αξιολογούν, να κατανοούν τη διαφορετική του άποψη, χωρίς να είναι ανάγκη να αλλάζουν τα δικά τους πιστεύω. Και στο τέλος, αν πρέπει να πάρουν μια συνολική απόφαση, να μπορούν να αποδεχθούν ευκολότερα μια συμβιβαστική τελική λύση που θα αποτελείται από τις απόψεις όλων. Η τελική απόφαση στις κοινωνίες του μέλλοντος, θα είναι η κεντρική συνισταμένη όλων των επί μέρους αποφάσεων. Όχι η καλύτερη πρόταση, όχι η πρόταση που θα έχει τους περισσότερους ψήφους, όχι η πρόταση του πιο δυνατού, ούτε του περισσότερο γνωστού μιας και η επιρροή του κάθε ένα στους άλλους μειώνεται στο ελάχιστο. Στις κοινωνίες του μέλλοντος, οι αποφάσεις θα είναι το συνολικό μίγμα των επί μέρους απόψεων. Μπορεί να αντιληφθεί αυτή την έννοια ο αναγνώστης;
Αυτό όμως προέρχεται από τις συνειδήσεις. Τον τρόπο που χρησιμοποιεί ο κάθε ένας τις πληροφορίες (θα μιλήσουμε για τον τρόπο που λειτουργούν οι συνειδήσεις σε ειδική ανάρτηση). Η συνείδηση του κάθε ενός διαμορφώνει τις τελικές απόψεις του και οι απόψεις του την τελική απόφαση που μπορεί να πάρει σε κάθε θέμα. Το κατανοεί αυτό ο αναγνώστης; Μπορεί να κατανοήσει αυτό που αλλάζει στην ανθρωπότητα; Τη συνείδηση του ο κάθε ένας, θα μπορεί, -χωρίς να μεταβάλλει τη δική του άποψη- να την συνυπολογίζει ώστε να μπορεί να διαμορφώσει μαζί με άλλους μια κοινή. Ο άνθρωπος του μέλλοντος θα διαθέτει την ικανότητα, να δημιουργεί το εκχύλισμα πολλαπλών συνειδήσεων για κάποιο θέμα. Μεγαλειώδες δεν είναι;

Όμως όσο είναι μεγαλειώδες για τον άνθρωπο άλλο τόσο πρόβλημα είναι για αυτούς που τον ελέγχουν. Για τις αδελφότητες που έχουν μάθει να δημιουργούν ένα αυτόματο σύστημα διακυβέρνησης σε σχήμα πυραμίδας. Αν οι άνθρωποι δηλαδή, ολόκληρη η ανθρωπότητα, αποκτήσει τη δυνατότητα και ικανότητα να χειρίζεται έτσι τη συνείδησή της, πως θα μπορέσουν να τους ελέγξουν; Αν συγκεντρωθούν εκατό άτομα και βγάλουν μια συνισταμένη πως θα μπορέσουν να ελέγξουν εκατό διαφορετικές συνειδήσεις ώστε να είναι σίγουροι ότι θα καταλήξουν στο αποτέλεσμα που θέλουν οι αδελφότητες; Καταλαβαίνουμε τώρα, το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αδελφότητες; Αν αφήσουν την ανθρωπότητα έτσι όπως πάει, δεν θα μπορούν να την ελέγξουν διοικητικά μετά. Μια ανθρωπότητα έξι (και βάλε) δισεκατομμυρίων συνειδήσεων, είναι Αδύνατον να ελεγχθούν μία-μία ξεχωριστά. Με τίποτε! Δεν υπάρχει τρόπος, παρά μόνο ένας! Ποιος; Μονάχα αν καταφέρουν, και διαμορφώσουν στα μέλη της ανθρωπότητας, την ίδια ακριβώς συνείδηση. Μπορεί να καταλάβει τώρα ο αναγνώστης το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζουν οι αδελφότητες;
Εδώ και εκατό περίπου χρόνια προσπαθούν να διαμορφώσουν μια παγκόσμια κατάσταση, ώστε να μπορούν να διαμορφώνουν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, σε κάθε άτομο, σε κάθε άνδρα, σε κάθε γυναίκα, παιδί, γέρο, δάσκαλο, μαθητή, στρατιώτη, γιατρό, παπά, τους πάντες έναν-έναν, την ίδια ακριβώς συνείδηση. Όλοι copy-paste την ίδια ακριβώς. Αλλιώς το παιχνίδι το χάσανε. Το χάνουν το παιχνίδι, το καταλαβαίνει ο αναγνώστης; Μπορείτε να καταλάβετε τώρα περί τίνος πρόκειται; Μπορείτε να αντιληφθείτε τι συμβαίνει; Έτσι αποφάσισαν, εδώ και εκατό χρόνια, να ξεκινήσουν την διαμόρφωση σε όλους μιας ενιαίας ίδιας σε όλους άποψης περί θρησκείας, κυβέρνησης, ενημέρωσης, εκπαίδευσης, ντυσίματος, πολέμου, διασκέδασης, τιμωρίας, φόβου, χαράς, από τα πάντα. Και για να μην ξεφύγουμε, την προετοιμασία της πνευματικής καθοδήγησης και της θρησκείας την ανέλαβε η οργάνωση «εργάτες του φωτός».

Κύριο μέλημα της οργάνωσης ήταν να ξεκινήσουν την εκπαίδευση στην αυτόματη διακυβέρνηση. Να εκπαιδεύσουν δηλαδή τους ανθρώπους να δέχονται εντολές από κάποιον που δεν βλέπουν. Κάποιον που δεν γνωρίζουν. Κάποιον που ενώ τους είναι παντελώς άγνωστος, εκείνοι να τον υπακούσουν τυφλά. Πως θα γίνει αυτό; Πως θα παραμείνει ενωμένο ένα πλήθος ακούγοντας κάποιον που δεν θα δει ποτέ. Απλό. Στην αρχή θα είναι κάποιος που θα στέλνει μηνύματα από μακριά, όπως από άλλο πλανήτη (φαινομενικά). Θα παρουσιάζεται δηλαδή τόσο μακριά που θα είναι αδύνατον να πάνε εκείνοι να τον βρουν. Ο κάποιος αυτός θα είναι μια οντότητα που θα έχει επίσης κάτι μυθικό, όπως ένα πολύ ψηλό θρησκευτικό και πνευματικό αξίωμα. Θα είναι ένας άγγελος, ένας δαίμονας, ένας θεός, ένας ήρωας, ένας μάντης. Τα μηνύματα θα μεταφέρουν φόβο. Θα περιγράφουν άσχημες και προβληματικές καταστάσεις που συμβαίνουν στη ζωή των ανθρώπων, οι οποίες έχουν δρομολογηθεί και θα συμβούν. Μόλις εγκατασταθεί ο φόβος μέσα στην ψυχή των ανθρώπων θα έχει επιτευχθεί το πρώτο βήμα. Αμέσως μετά θα τους δοθεί η λύση, η οποία θα προέρχεται πάλι από τον ίδιο ντυμένη πάντα με αυτό που ο άνθρωπος έχει τη μέγιστη ανάγκη. Την αγάπη. Μια λύση όμως που δεν θα οδηγεί πουθενά μιας και εν τω μεταξύ θα έχει δημιουργηθεί άλλη κατάσταση φόβου, μηνύματος, θεού, αγάπης και πάλι από την αρχή.
Ενώ το πρώτο στάδιο έχει φόβο και αγάπη, το δεύτερο στάδιο έχει φως και γνώση. Το έχω ξαναγράψει και θα το ξαναγράψω. Όλο το πλαίσιο οδηγεί στην εγκαθίδρυση μιας εωσφορικής θρησκείας. Μπορεί να σας κάνει εκτύπωση πως μια εωσφορική θρησκεία μιλάει για φως αλλά πριν διατυπώσει ο αναγνώστης την απορία θα πρέπει να καταλάβει ότι μιλούν για φως, χωρίς να εξηγούν ποιο φως. Κι εδώ θα πρέπει να κάνω μια παρένθεση. Ο Εωσφόρος μεταφέρει φως. Το λέει το όνομά του. Φέρει φως. Φως δηλαδή ενέργεια και πληροφορία. Στη σημερινή εποχή, ο σύγχρονος αναγνώστης μπορεί να κατανοήσει τις έννοιες της ενέργειας και της πληροφορίας σαν φως, έτσι δεν είναι; Κάτι που πριν από εκατό χρόνια θα ήταν αδύνατον! Ο εωσφόρος χρειάζεται να μεταφέρει ψυχές στο χώρο που έχει αποφασίσει να κυριαρχεί. Βαραίνει το κλίμα ε; Κι όμως! Το φως που μεταφέρει ο εωσφόρος, είναι η ενεργειακή πληροφορία της πηγής, η οποία περιέχεται μέσα στην ψυχή. Αυτή είναι και η ανάγκη του για ψυχές. Χρειάζεται ψυχές της πηγής. Χρειάζεται ψυχές, δηλαδή ενεργειακή πληροφορία, δηλαδή φως από το «άκρο του Ων», δηλαδή από το «άκρο που υπάρχει», να τις μεταφέρει στο άλλο «άκρο του Μη Ων» (που δεν υπάρχει) ώστε να το κυριαρχήσει. Καταλαβαίνω ότι μια πληροφορία σαν αυτή είναι δύσκολο να κατανοηθεί ακόμα, αλλά έτσι είναι. Θα γράψω για αυτό και σε άλλη ανάρτηση…



Καταλαβαίνω ότι οι απορίες που έχετε είναι πάρα πολλές. Καταλαβαίνω ότι αρχίζετε και κάνετε απίστευτες σκέψεις διαβάζοντας αυτές τις γραμμές. Κι αυτό διότι θεωρείτε οι περισσότεροι από εσάς ότι το μεταφυσικό στοιχείο είναι κάτι που δεν μας αγγίζει. Ότι είναι κάτι που μπορούμε να μιλάμε για αυτό αλλά μέχρι εκεί. Δεν μπορεί να υπάρξει στην πραγματικότητά μας. Λυπάμαι αλλά η κατάσταση είναι πια εντελώς διαφορετική. Ας συνεχίσουμε όμως! Οι εργάτες του φωτός λοιπόν, είναι αυτό ακριβώς που λέει η λέξη. Ακριβώς όμως. Εργάτες. Έχουν μια εργασία να κάνουν. Μεταφορική εργασία. Είναι δηλαδή couriers. Μεταφέρουν ψευδή μηνύματα σε σας και ύστερα μεταφέρουν την ψυχή σας στον εωσφόρο. Δεσμεύουν την ψυχή σας στον αισθητό κόσμο που ζούμε, με μοναδικό δώρο, την αύξηση των αισθήσεων από πέντε σε άπειρες (αυτό θα το εξηγήσουμε στις αναρτήσεις περί ψυχής), με αποτέλεσμα πια το ερέθισμα, η πληροφορία, που μεταφράζεται σε αίσθηση να γίνεται άπειρο και αυτό.
Απλά θα σας πω τούτο. Μια ψυχή που δεν έχει προλάβει να απαλλαγεί από τον εσωτερικό πόνο, ο πόνος αυτός που προέρχεται τώρα από τις πέντε μόνο αισθήσεις, γίνεται άπειρος. Η κόλαση δηλαδή δεν είναι φωτιά που καίει από καζάνια. Είναι άπειρη ενέργεια που διαπερνάει την ψυχή μόλις οι αισθήσεις γίνουν άπειρες. Μόλις οι ενεργειακοί αισθητήρες της περιρρέουσας πληροφορίας γίνονται άπειροι. Κάτι που θέλει ο εωσφόρος. Άπειρη ενέργεια από όσο το δυνατόν περισσότερες ψυχές στον κόσμο που επέλεξε να κυριαρχήσει. Έτσι ο χώρος αυτός ο αισθητός, η ψευδαίσθηση, θα υπάρχει χωρίς να υπάρχει πραγματικά. Για να το αντιληφθεί αυτό ο αναγνώστης, θα πρέπει να σταματήσει τη λειτουργία του νου του και να λειτουργήσει τη νόηση μαζί με το συναίσθημα του. Μόνο έτσι θα μπορέσει να έχει (χωρίς σκέψη) την αίσθηση για αυτό που γράφω. Μόνο έτσι θα μπορέσει να αρχίσει να αντιλαμβάνεται περί τίνος πρόκειται. Μόνο έτσι θα κατορθώσει να αρχίσει να βάζει τις εικόνες τη μία δίπλα στην άλλη ώστε σε λίγο να μπορέσει να δει τη μεγάλη που βρίσκεται από πίσω. Είναι εκεί. Απλά ακόμη δεν έχουμε αρκετές συνάψεις για να τη δούμε.

Η μεγάλη παγίδα όμως είναι η ιστορία με την ανέλιξη. Κατ αυτή, οι άνθρωποι μπορούν να ανέλθουν στην τέταρτη και πέμπτη διάσταση. Τους έδωσαν την πληροφορία χωρίς να εξηγήσουν τι ακριβώς είναι οι διαστάσεις αυτές. Αντίθετα τους υποσχέθηκαν ότι αν κάποιοι δεν μπορέσουν να περάσουν μόνοι τους, τότε θα τους βοηθήσουν οι εργάτες του φωτός. Αυτή εξάλλου ήταν η δουλειά τους. Όλοι τότε θεώρησαν ότι στις διαστάσεις αυτές θα περάσουν, με τα σώματά τους, τις οικογένειές τους, τα άτομα που αγαπούν ή ότι άλλο. Η μεταφορά αυτή μάλιστα ετοιμαζόταν να γίνει με τους μηχανισμούς ανέλιξης οι οποίοι ετοιμάζονταν.
Ειδικοί δηλαδή μηχανισμοί υψηλής τεχνολογίας (κάτι σαν κλωβοί) στους οποίους θα έμπαιναν μέσα και θα μεταφέρονταν στην άλλη διάσταση. Δεν είχε δει κανένας αυτούς τους κλωβούς μέχρι πριν μερικές βδομάδες όπου άνθρωποι της αδελφότητας, έκαναν επίδειξη με ανθρώπους. Εκεί έγινε γνωστό στα μέλη της αδελφότητας, ότι οι κάψουλες αυτές, έχουν τη δυνατότητα να κάνουν δύο πράγματα. Πρώτον να απομονώνουν την ενέργεια της ψυχής ώστε να τη χρησιμοποιήσουν στο άκρο του Μη Ων και δεύτερον να απομονώνουν τη ζωτικότητα του ανθρώπου ώστε να τη χρησιμοποιούν τα μέλη της αδελφότητας ώστε να παραμένουν στον αισθητό κόσμο για περισσότερο χρόνο.

Φτάσαμε στο σημείο όπου οι καιροί, μας ξεπέρασαν. Η έκπληξη της επιστημονικής φαντασίας δεν μπορεί πια να κάνει αίσθηση στον άνθρωπο. Φτάσαμε στην στιγμή της δικής μας ευθύνης, η οποία μοιάζει για μια ακόμη φορά να απομακρύνεται. Μερικές φορές, όταν φτάνω στο σημείο αυτό, προσπαθώ να αισθανθώ και να αντιληφθώ τις καταστάσεις που είχαν δημιουργηθεί τον καιρό που έμεινε σαν μύθος σε γραφές μόνο. Τον καιρό που η ίδια αδελφότητα μας έφερνε για μια ακόμη φορά (ίσως την πρώτη τότε) στο ίδιο σημείο της ευθύνης και της απόφασης. Τη στιγμή του Μήλου της Εύας. Τη στιγμή που το φως της γνώσης, είχε προκαλέσει για ακόμη μια φορά τον άνθρωπο πριν τον οδηγήσει στην πτώση. Θα πρέπει όμως να αντιληφθούμε ότι εκείνη η στιγμή, ήταν κάτι σαν πρώτη φάση. Η κβαντική μας πτώση στον αισθητό κόσμο. Η στιγμή της δημιουργίας του καναλιού κατάβασης ψυχών σε αυτόν.
Τώρα ίσως βρισκόμαστε στο επόμενο στάδιο της μόνιμης ή όχι παραμονής μας εδώ. Μια φάση παρόμοια, που πάλι έχει να κάνει με συναίσθημα και γνώση. Μια στιγμή που θα μας δώσει την ευκαιρία να αλλάξουμε αυτό που είμαστε σε αυτό το χώρο. Γνωρίζω ότι είναι πολύ μεγάλο για μας, σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα ώστε να το αντιληφθούμε. Είμαι σίγουρος όμως ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Είμαι σίγουρος ότι μπορούμε να βάλουμε τις εικόνες στη σειρά. Ότι μπορούμε να τραβηχτούμε πίσω ώστε να αρχίσουμε να βλέπουμε τη μεγάλη εικόνα. Είμαι εδώ για να σας μάθω να βλέπετε. Αρνούμαι να σας χαϊδέψω τις αισθήσεις. Όπως αρνούμαι να μιλήσω για τα αισθήματά μου για σας. Είμαι ένας άνθρωπος μόνο…

(Συνεχίζεται)
ΠΗΓΗ: http://codepetalouda.blogspot.gr/